sebu w języku polskim

Szwedzki	Polski
sebu [~n ~er] substantiv	zebu(zoologia, zoologiczny) gatunek bydła; noun
Sebulon	Zabulonimię męskie;
Belsebub	Belzebub(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie: demon, władca piekieł i złych duchów;
cheeseburgare [~n; pl. ~, best. pl. -burgarna] substantiv	cheeseburger(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) hamburger serwowany z plastrem żółtego sera; noun

Historia wyszukiwania