zen w języku polskim

Szwedzki	Polski
zen substantiv	zennoun szkoła buddyzmu mahajany rodem z Japonii;
zenit substantiv	zenit(astronomia, astronomiczny) najwyżej położony punkt na niebie; noun zenit(przenośnie, przenośnia) najwyższy stopień nasilenia czegoś noun
Bautzen	Budziszyn(geografia, geograficzny) miasto we wschodnich Niemczech;
fez [~en ~er] substantiv	feznoun orientalne nakrycie głowy o kształcie ściętego stożka, wykonane z bordowego filcu i ozdobione czarnym frędzlem;
Fez [~en ~er] substantiv	Fez(geografia, geograficzny) miasto w Maroku; noun
jazz [~en] substantiv	jazz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) jeden z improwizowanych gatunków muzycznych; noun jazzowy(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) związany z jazzem, dotyczący jazzu noun
kibbutz [~en ~er] substantiv	kibucnoun izraelskie spółdzielcze gospodarstwo rolne lub produkcyjne wraz z osadą mieszkańców, w którym ziemia i środki produkcji są własnością wspólną;

Historia wyszukiwania