bić w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| przysposobić (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przyjąć do rodziny cudze dziecko, uznając je za swoje | |
| przysposobić verb wyszkolić kogoś w czymś lub uczynić kogoś zdatnym do czegoś | förbereda [-beredde, -berett, -beredd n. -berett, pres. -bereder]verb |
| robić wykonywać coś, tworzyć, produkować, przyrządzać, przygotowywać | |
| robić zajmować się czymś, wykonywać jakąś czynność; wywoływać jakiś stan | |
| robić dobrą minę do złej gry udawać, że wszystko jest w porządku, mimo że sytuacja przedstawia się źle | |
| robić na drutach wykonywać robotę dzianą na drutach; dziać | |
| robić różnicę powodować, że coś nie jest komuś obojętne | |
| robić się verb | bli [blev, blivit, bliven blivet blivna, pres. blir el. åld. bliver, imper. bli el. åld. bliv]verb |
| robić tatuaż verb | tatuera [~de ~t]verb |
| robić unik verb | ducka [~de ~t]verb |
| robić w konia noun | snuva [~n, snuvor]substantiv |
| robić wrażenie verb | bekomma [bekom, bekommit, pres. bekommer]verb |
| robić z igły widły (potocznie, potoczny) wyolbrzymiać coś, przesadzać | |
| robić z muchy słonia (rzadki, rzadko używany) wyolbrzymiać coś, mówić o czymś z przesadą | |
| robić zakupy verb | handla [~de ~t]verb |
| rozbić (książkowy) pokonać nieprzyjaciela w walce, rozproszyć siły nieprzyjaciela noun | slag [~et; pl. ~]substantiv |
| rozbić verb | kväsa [kväste kväst]verb |
| rozbić verb rozpaść się na kawałki | avbryta [-bröt, -brutit, -bruten -brutet -brutna, pres. -bryter]verb |
| rozbić verb uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki | avbryta [-bröt, -brutit, -bruten -brutet -brutna, pres. -bryter]verb |
| rozbić verb ulec wypadkowi | krocka [~de ~t]verb |
| rozbić uszkodzić część ciała przez uderzenie lub upadek | |
| rozbić się verb | haverera [~de ~t]verb |
| rzeźbić (sztuka) wycinać w czymś, nadając określony kształt verb | skulptera [~de ~t]verb |
| sposobić (przestarzałe, przestarzały) czynić samego siebie czymś lub jakimś verb | undervisa [~de ~t]verb |
| sposobić (przestarzałe, przestarzały) uczyć, kształcić kogoś do czegoś verb | undervisa [~de ~t]verb |
| sposobić (przestarzałe, przestarzały) urządzać, przygotowywać coś verb | arrangera [~de ~t]verb |
| trąbić verb wydawać dźwięk podobny do dźwięku trąbki lub trąby | trumpeta [~de ~t]verb |
| trąbić verb wydawać dźwięk trąbką lub trąbą | trumpeta [~de ~t]verb |
| wabić verb działać przyciągająco | attrahera [~de ~t]verb fresta [~de ~t]verb hägra [~de ~t]verb locka [~de ~t]verb |
| wabić o zwierzętach: nazywać się | |
| wabić verb o zwierzętach: nazywać się | heta [hette, hetat, pres. heter]verb |
| wbić się verb | etsa [~de ~t]verb |
| wielbić (przestarzałe, przestarzały) czcić, oddawać cześć verb | dyrka [~de ~t]verb |
| wielbić verb | förhärliga [~de ~t]verb |
| wielbić verb otaczać kogoś uwielbieniem i miłością | beundra [~de ~t]verb |
| wybić (sport, sportowy) odbić się verb | lyfta [lyfte, lyft, lyft, pres. lyfter]verb |
