beundra w języku polskim

Szwedzki	Polski
beundra [~de ~t] verb	admirować(przestarzałe, przestarzały) (książkowy) podziwiać kogoś, uwielbiać go verb podziwiaćverb darzyć podziwem uwielbiaćverb bardzo coś/kogoś lubić uwielbiaćverb otaczać kogoś miłością wielbićverb otaczać kogoś uwielbieniem i miłością
beundran [best. ~] substantiv	admiracja(książkowy) (dawniej, dawny) przejaw podziwu i uwielbienia dla kogoś lub czegoś noun podziwnoun zdumienie połączone z uznaniem, zachwytem
beundransvärd [-värt ~a] adjektiv	godny podziwuadjective imponującyadjective wzbudzający uznanie i zachwyt
beundrare [~n; pl. ~, best. pl. beundrarna] substantiv	admirator(przestarzałe, przestarzały) wielbiciel noun adoratornoun mężczyzna zabiegający o względy kobiety wielbiciel(książkowy) osoba, która wielbi kogoś lub coś noun zapaleniec(książkowy) ktoś, kto z zapałem oddaje się jakiemuś hobby, zajęciu czy działalności noun
sällskap för inbördes beundran	towarzystwo wzajemnej adoracji(ironicznie) grupa osób popierających się nawzajem, prawiących sobie wzajemnie komplementy

Historia wyszukiwania