trumpeta w języku polskim

Szwedzki	Polski
trumpeta [~de ~t] verb	trąbićverb wydawać dźwięk podobny do dźwięku trąbki lub trąby trąbićverb wydawać dźwięk trąbką lub trąbą
trumpetare [~n; pl. ~, best. pl. trumpetarna] substantiv	gruchacz(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny Psophiidae; noun trębacznoun

Szwedzki

Polski

trumpeta [~de ~t] verb

trąbićverb
wydawać dźwięk podobny do dźwięku trąbki lub trąby

trąbićverb
wydawać dźwięk trąbką lub trąbą

trumpetare [~n; pl. ~, best. pl. trumpetarna] substantiv

gruchacz(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny Psophiidae;
noun

Historia wyszukiwania