Német | Magyar |
---|---|
erbötig Adjektiv [ɛɐ̯ˈbøːtɪç] | hajlandómelléknévHajlandó volt megtenni. = Er war erbötig es zu tun. kész (vmire)melléknévKész volt megtenni. = Er war erbötig es zu tun. |
die Erbötigkeit [der Erbötigkeit; —] Substantiv [ɛɐ̯ˈbøːtɪçkaɪ̯t] | hajlandóságfőnév készségfőnév |
Er war erbötig es zu tun. |