eisen lengyelül
| Német | Lengyel |
|---|---|
| Eisen [eiste; hat geeist] Substantiv | żelazo(chemia, chemiczny) (fizyka, fizyczny) metaliczny pierwiastek chemiczny o symbolu Fe i liczbie atomowej 26; żelazo(potocznie, potoczny) pospolity, srebrzystoszary i twardy metal z wysoką zawartością żelaza (1.2) |
| Eisenach | |
| Eisenarbeit Substantiv | ślusarka(potocznie, potoczny) zawód ślusarza, ślusarstwo |
| Eisenbahn-Draisine Substantiv | drezyna(kolejnictwo) mały pojazd kolejowy, wykorzystywany głównie przy pracach torowych; |
| Eisenbahn | Bahn Substantiv | kolejnoun |
| der Eisenbahner [des Eisenbahners; die Eisenbahner] Substantiv | kolejarznoun |
| Eisenbahnviadukt | |
| das Eisenerz [des Eisenerzes; die Eisenerze] Substantiv | ruda żelazanoun |
| Eisenerzer Alpen Substantiv | Alpy Kruszcowe(geografia, geograficzny) podgrupa Alp Ennstalskich w austriackiej Styrii; |
| Eisengießer Substantiv | zakonodawca(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) założyciel wspólnoty zakonnej |
| der Eisenhut [des Eisenhut(e)s; die Eisenhüte] Substantiv | tojad(botanika, botaniczny) rodzaj roślin wieloletnich z rodziny jaskrowatych; |
| Eisenhölzer Substantiv | żelazownik(botanika, botaniczny) wiecznie zielone drzewo występujące w Australii, Nowej Zelandii i Polinezji |
| das Eisenkraut [des Eisenkraut(e)s; die Eisenkräuter] Substantiv | werbena(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju (1.1) |
| das Eisenoxid Substantiv | tlenek żelazanoun |
| Eisente Substantiv | lodówka(ornitologia, ornitologiczny) Clangula hyemalis, gatunek morskiej kaczki; |
| die Eisenzeit [der Eisenzeit; —] Substantiv | epoka żelaza(archeologia, archeologiczny) epoka dziejów następująca po epoce brązu; |
| abreisen [reiste ab; ist abgereist] Verb | wyjeżdżaćverb |
| abweisen [wies ab; hat abgewiesen] Verb | rozwiązywaćverb układaćverb wywracaćverb |
| abweisen | verwerfen | ablehnen Verb | oddalać(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nie uwzględniać czyich pretensji, żądań |
| abweisend Adjektiv | repulsywnyadjective |
| abweisend | unfreundlich Adjektiv | nieprzychylnyadjective |
| Alters- | greisenhaft Adjektiv | starczyadjective |
| die Ameise [der Ameise; die Ameisen] Substantiv | mrówka(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) owad z rodzaju mrówkowatych, Formicidae |
| der Ameisenbeutler Substantiv | mrówkożer(zoologia, zoologiczny) Myrmecobius Waterhouse, niewielki torbacz występujący w Australii; |
| der Ameisenbär [des Ameisenbären; die Ameisenbären] Substantiv | mrówkojad(zoologia, zoologiczny) południowoamerykański ssak żywiący się mrówkami i termitami; |
| der Ameisenhaufen [des Ameisenhaufens; die Ameisenhaufen] Substantiv | mrowienoun mrowisko(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) gniazdo budowane przez owady z rodziny mrówkowatych; mrowisko(przenośnie, przenośnia) zgromadzenie ludzi, zbiorowisko |
| Ameisenigel | Schnabeligel Substantiv | kolczatka(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Tachyglossus, żywiący się mrówkami ssak pokryty kolcami; |
| Ameisenkunde Substantiv | myrmekologia(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) dział entomologii, nauka o mrówkach; |
| Ameisenlöwe | Ameisenjunfer Substantiv | mrówkolew(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Myrmeleon, owad, którego larwy budują piaskowe pułapki na mrówki (którymi się żywią); |
| die Ameisensäure [der Ameisensäure] Substantiv | kwas mrówkowy(chemia, chemiczny) związek organiczny, najprostszy kwas karboksylowy, silnie żrący i redukujący; |
| anpreisen [pries an; hat angepriesen] Verb | polecićverb zachwalaćverb zachwalićverb |
| anreisen [reiste an; ist angereist] Verb | nadjechaćverb nadjeżdżaćverb |
