Lengyel | Svéd |
---|---|
Roma (geografia, geograficzny) nazwa kilku miast w różnych państwach świata | |
Roma (mitologia rzymska) bogini Rzymu i tradycyjne uosobienie państwa rzymskiego; | |
Roma imię żeńskie; | |
Roman noun imię męskie; | Roman [~en ~er]substantiv |
Romania (geografia, geograficzny) kraina historyczna w północnych Włoszech, razem z Emilią tworząca region administracyjny Emilia-Romania, jej najważniejszym ośrodkiem jest Rawenna; | |
romans (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) gatunek literacki noun | kärlekshistoria [-historien -historier]substantiv |
romans (potocznie, potoczny) interes, sprawa noun | sak [~en ~er]substantiv |
romans noun związek miłosny osób niebędących parą małżeńską | affär [~en ~er]substantiv |
romansować verb | prassla [~de ~t]verb |
romansz (językoznawstwo, językoznawczy) język obejmujący pięć grup dialektów retoromańskich używanych w szwajcarskim kantonie Gryzonia; noun | rätoromanska [~n]substantiv |
romantyczny (potocznie, potoczny) taki, który jest tajemniczy, wrażliwy, uczuciowy, poetyczny, marzycielski adjective | romantisk [~t ~a]adjektiv |
romantyczny adjective związany z romantyzmem jako epoką literacką (i kierunkiem w sztuce), charakteryzujący romantyzm | romantisk [~t ~a]adjektiv |
romantyzm (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) (sztuka) epoka w historii sztuki i literatury, trwająca od lat 90. XVIII wieku do lat 40. XIX wieku, charakteryzująca się zainteresowaniem sferą indywidualnych uczuć, kulturą ludową i historią, zaprzeczająca racjonalizmowi, głosząca swobodę twórczą i odrzucająca sztywne kanony klasycyzmu; noun | romantik [~en]substantiv |
romański (sztuka) związany z europejskim stylem architektonicznym z X-XIII wieku adjective | romansk [~t ~a]adjektiv |
romański adjective wywodzący się ze starożytnej kultury rzymskiej lub z nią związany | romansk [~t ~a]adjektiv |
Andromacha (mitologia grecka) postać z mitów i literatury starogreckiej, córka króla Eetiona, żona Hektora, matka Astyanaksa; archetyp matki i żony cierpiącej jako ofiara wojny; | |
aromat noun zapach sprawiający przyjemność | arom [~en ~er]substantiv |
aromaterapia (medycyna, medyczny) leczenie substancjami zapachowymi poprzez inhalacje lub przez ich kontakt ze skórą (wcieranie, kąpiel); | |
aromaterapia (medycyna, medyczny) leczenie substancjami zapachowymi poprzez inhalacje lub przez ich kontakt ze skórą (wcieranie, kąpiel); noun | aromaterapi [~n]substantiv |
aromatyczność | |
aromatyczny (chemia, chemiczny) o cyklicznych węglowodorach: taki, w którym istnieje sprzężone wiązanie wielokrotne, czyli zamknięty układ naprzemiennie położonych wiązań podwójnych i pojedynczych między atomami węgla adjective | aromatisk [~t ~a]adjektiv |
aromatyczny adjective mający silny, miły zapach | aromatisk [~t ~a]adjektiv |
aromatyczny adjective o wyraźnym, bogatym smaku | aromatisk [~t ~a]adjektiv |
aromatyzować (chemia, chemiczny) nadawać zapachu verb | aromatisera [~de ~t]verb smaksätta [-satte, -satt, -satt n. -satt, pres. -sätter]verb |
chiromancja (ezoteryka) sztuka wróżenia i odczytywania charakteru człowieka z bruzd na jego dłoniach; | |
chromatyczny (fizyka, fizyczny) (sztuka) mający wiele barw; związany z barwami; zdolny do rozdziału kolorów widma poprzez załamanie światła adjective | kromatisk [~t ~a]adjektiv |
chromatyczny (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) wydobywający barwę muzyki poprzez postępowanie kolejno półtonami adjective | kromatisk [~t ~a]adjektiv |
chromatyna (biologia, biologiczny) włóknista substancja występująca w jądrze komórkowym; | |
czteromasztowiec (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) statek mający cztery maszty (nie licząc bukszprytu) noun | fyrmastare [~n; pl. ~, best. pl. -mastarna]substantiv |
czteromasztowy adjective o żaglowcu: mający cztery maszty | fyrmastad [-mastat ~e]adjektiv |
dromader (zoologia, zoologiczny) wielbłąd jednogarbny; noun | dromedar [~en ~er]substantiv |
elektromagnes (fizyka, fizyczny) (elektryczność) cewka, która zachowuje się jak magnes podczas przepływu przez nią prądu elektrycznego; noun | elektromagnet [~en ~er]substantiv |
elektromagnetyczny (fizyka, fizyczny) związany z elektromagnetyzmem adjective | elektromagnetisk [~t ~a]adjektiv |
elektromagnetyzm (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (fizyka, fizyczny) dział fizyki zajmujący się współzależnością zjawisk elektrycznych i magnetycznych noun | elektromagnetism [~en]substantiv |
gromada (administracja) dawna jednostka podziału terytorialnego w Polsce i zaborze rosyjskim; potocznie również jej administracja; noun | distrikt [~et; pl. ~]substantiv |
gromada (astronomia, astronomiczny) skupienie gwiazd różnego pochodzenia obserwowane na niewielkiej przestrzeni nieba; noun | kluster [klustret; pl. ~, best. pl. klustren]substantiv |
gromada (biologia, biologiczny) kategoria systematyczna w botanice niższa rangą od królestwa, wyższa od klasy; | |
gromada (biologia, biologiczny) kategoria systematyczna w zoologii niższa rangą od typu, wyższa od rzędu; verb | klassificera [~de ~t]verb |
gromada noun | koppel [kopplet; pl. ~, best. pl. kopplen]substantiv |