moc svédül
| Lengyel | Svéd |
|---|---|
| katalizator samochodowy (motoryzacja) (zobacz) reaktor katalityczny noun | katalysator [~n ~er ]substantiv |
| krwiomocz (medycyna, medyczny) obecność krwi w moczu | |
| marka samochodu (motoryzacja) znak firmowy samochodu nadawany przez producenta noun | bilmärke [~t ~n]substantiv |
| mechanik samochodowy noun | bilmekaniker [~n; pl. ~]substantiv |
| mimochodem przy okazji, od niechcenia, ubocznie | |
| na mocy adverb zgodnie z umową, respektując zawarty układ | varmedadverb |
| niemoc noun bezsilność | maktlöshet [~en]substantiv |
| niemoc noun słabość | svaghet [~en ~er]substantiv |
| omocznia (biologia, biologiczny) jedna z błon płodowych; | |
| pęcherz moczowy (anatomia, anatomiczny) narząd wewnętrzny stanowiący zbiornik moczu noun | urinblåsa [~n -blåsor]substantiv |
| pełnomocnictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawo do działania w czyimś imieniu, wydane przez tę osobę noun | fullmakt [~en ~er]substantiv |
| pełnomocnik (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu | |
| pełnomocnik (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu noun | ombud [~et; pl. ~]substantiv |
| pełnomocnik (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) osoba mająca pełnomocnictwo do wykonywania czynności prawnych w czyimś imieniu adjective | fullmäktig [pl. ~e]adjektiv |
| pierwsza pomoc (medycyna, medyczny) pomoc przedmedyczna i medyczna udzielana ofiarom wypadków, rannym na miejscu zdarzenia; | |
| pomoc ułatwienie komuś życia lub wykonania określonej czynności | |
| pomoc domowa noun | jungfru [~n ~r]substantiv |
| pomocna dłoń noun | handtag [~et; pl. ~]substantiv |
| pomocnica noun kobieta pomagająca w czymś, wyręczająca kogoś | medhjälpare [~n; pl. ~, best. pl. -hjälparna]substantiv |
| pomocnictwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) umyślne przestępstwo lub wykroczenie polegające na ułatwieniu innej osobie popełnienia czynu zabronionego; noun | bidrag [~et; pl. ~]substantiv |
| pomocniczy adjective stanowiący pomoc dla kogoś lub czegoś | extraadjektiv |
| pomocnik noun | hantlangare [~n; pl. ~, best. pl. -langarna]substantiv |
| pomocnik noun osoba do pomocy przy jakiejś pracy | medhjälpare [~n; pl. ~, best. pl. -hjälparna]substantiv |
| pomocnik noun pracownik pracujący pod czyimś kierunkiem | assistent [~en ~er]substantiv |
| pomocny (o osobach) taki, który pomaga w czymś adjective | hjälpsam [~t ~ma]adjektiv |
| pomocny (o rzeczach) taki, który jest przydatny do czegoś, który coś ułatwia adjective | användbar [~t ~a]adjektiv |
| pomocny adjective | konstruktiv [~t ~a]adjektiv |
| pomocy wołanie o pomoc w sytuacji zagrożenia | |
| promocja noun ocena kwalifikująca ucznia do przejścia do następnej klasy | befordran [best. ~; i pl. används befordringar]substantiv |
| przemóc verb | betvinga [~de ~t]verb |
| przemoc noun zastosowanie przewagi siły wobec kogoś, aby zmusić go do posłuszeństwa | våld [~et]substantiv |
| przemoc domowa (socjologia, socjologiczny) zjawisko społeczne zachodzące, gdy członek rodziny (mąż, żona (i tym podobne, i temu podobne)) próbuje zdominować fizycznie lub psychicznie drugiego członka rodziny; | |
| przy pomocy preposition | medelstpreposition |
| przy pomocy korzystając z czyjejś pomocy | |
| przymocowywać verb | anbringa [~de ~t]verb |
| przymocowywać verb przyczepiać mocno | befästa [befäste, befäst, befäst, pres. befäster]verb |
| samochód (motoryzacja) (transport, transportowy) pojazd mechaniczny, wyposażony w koła, mogący poruszać się dzięki wbudowanemu silnikowi, służący do przewozu ludzi lub towarów; noun | bil [~en ~ar]substantiv |
| samochód ciężarowy noun | lastbil [~en ~ar]substantiv |
| samochód dostawczy (motoryzacja) odmiana samochodu osobowego lub lekkiego ciężarowego przeznaczona do przewozu niezbyt dużych ładunków noun | budbil [~en ~ar]substantiv |
| samochód osobowy (motoryzacja) pojazd mechaniczny, silnikowy, o dopuszczalnej całkowitej masie do 3500 kg, zdolny do przewożenia do dziewięciu osób i niewielkiego bagażu; noun | personbil [~en ~ar]substantiv |
