więc németül
| Lengyel | Német |
|---|---|
| pięćdziesięciodziewięciolatka noun kobieta mająca pięćdziesiąt dziewięć lat | NeunundfünfzigjährigeSubstantiv |
| pięćdziesięciodziewięcioletni adjective mający pięćdziesiąt dziewięć lat | neunundfünfzigjährigAdjektiv |
| pięćdziesięciodziewięcioletni adjective trwający pięćdziesiąt dziewięć lat | neunundfünfzigjährigAdjektiv |
| poświęcać (książkowy) oddawać coś w ofierze; wyrzekać się czegoś dla czyjegoś dobra verb | opfern | spendenVerb |
| poświęcać (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dokonywać poświęcenia; pokropić coś wodą święconą verb | heiligen [heiligte; hat geheiligt]Verb |
| poświęcać verb oddawać czemuś uwagę, kierować uwagę na coś, wyrażać zainteresowanie | widmen [widmete; hat gewidmet]Verb |
| poświęcać verb rezygnować z czegoś dla czyjegoś dobra, dla jakiejś sprawy, dla kogoś | sich aufopfernVerb |
| poświęcenie (książkowy) oddawanie czegoś w ofierze; wyrzeczenie się czegoś dla czyjegoś dobra noun | die Aufopferung [der Aufopferung; die Aufopferungen]Substantiv |
| poświęcenie (książkowy) pełen bohaterstwa czyn; ofiara noun | das Opfer [des Opfers; die Opfer]Substantiv |
| poświęcenie (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dokonanie obrzędu święcenia poprzez pokropienie czegoś wodą święconą i wypowiedzenie odpowiednich formuł religijnych noun | die Widmung [der Widmung; die Widmungen]Substantiv |
| poświęcenie (szachy, pojęcie szachowe) celowe posunięcie, którego konsekwencją jest utrata bierki w celu uzyskania innych korzyści, np. inicjatywy, forsownego wariantu wiodącego do mata itd. noun | <u>O</u>pferSubstantiv |
| poświęcenie noun skierowanie na coś uwagi, wyrażenie zainteresowania czymś | die Anhänglichkeit [der Anhänglichkeit]Substantiv |
| poświęcić verb | heiligen [heiligte; hat geheiligt]Verb |
| siedemdziesięciodziewięciolatek noun mężczyzna mający siedemdziesiąt dziewięć lat | NeunundsiebzigjährigerSubstantiv |
| siedemdziesięciodziewięciolatka noun kobieta mająca siedemdziesiąt dziewięć lat | NeunundsiebzigjährigeSubstantiv |
| siedemdziesięciodziewięcioletni adjective mający siedemdziesiąt dziewięć lat | neunundsiebzigjährigAdjektiv |
| siedemdziesięciodziewięcioletni adjective trwający siedemdziesiąt dziewięć lat | neunundsiebzigjährigAdjektiv |
| sześćdziesięciodziewięciolatek noun mężczyzna mający sześćdziesiąt dziewięć lat | NeunundsechzigjährigerSubstantiv |
| sześćdziesięciodziewięciolatka noun kobieta mająca sześćdziesiąt dziewięć lat | NeunundsechzigjährigeSubstantiv |
| sześćdziesięciodziewięcioletni adjective mający sześćdziesiąt dziewięć lat | neunundsechzigjährigAdjektiv |
| sześćdziesięciodziewięcioletni adjective trwający sześćdziesiąt dziewięć lat | neunundsechzigjährigAdjektiv |
| tak więc conjunction | alsoKonjunktion |
| trzydziestodziewięciolatek noun mężczyzna mający trzydzieści dziewięć lat | NeununddreißigjährigerSubstantiv |
| trzydziestodziewięciolatka noun kobieta mająca trzydzieści dziewięć lat | NeununddreißigjährigeSubstantiv |
| trzydziestodziewięcioletni adjective mający trzydzieści dziewięć lat | neununddreißigjährigAdjektiv |
| trzydziestodziewięcioletni adjective trwający trzydzieści dziewięć lat | neununddreißigjährigAdjektiv |
| uświęcać verb sprawiać, by ktoś lub coś stawało się święte | heiligen [heiligte; hat geheiligt]Verb |
| woda święcona (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) woda pobłogosławiona przez biskupa, księdza lub diakona, przeznaczona do udzielania chrztu lub błogosławieństwa osób, miejsc lub rzeczy; noun | das Weihwasser [des Weihwassers; die Weihwasser]Substantiv |
| wyświęcenie noun | die Weihe [der Weihe; die Weihen]Substantiv |
| zarezerwować więcej miejsc niż jest dostępnych | |
| święcenia (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) sakrament w niektórych kościołach chrześcijańskich, dający władzę uświęcania, tj. udzielania innych sakramentów; noun | die Priesterweihe [der Priesterweihe; die Priesterweihen]Substantiv |
| święcenie noun nadawanie świętego charakteru | die Weihe [der Weihe; die Weihen]Substantiv |
| święcić verb czynić świętym, nakładać charakter sakralny | heilig machenVerb |
| święcić verb traktować jako święto, obchodzić uroczyście | feiern [feierte; hat gefeiert]Verb |
| święcony adjective o charakterze sakralnym; taki, który został poświęcony | gesegnet | geweihtAdjektiv |
