post lengyelül
| Latin | Lengyel |
|---|---|
| post | po…służący do tworzenia wyrażeń, w których część za przyimkiem odbyła się wcześniej, niż część przed przyimkiem, lub znajduje się dalej w kolejności za…służący do tworzenia wyrażeń, w których czynność odbywa się w kierunku dalszym w stosunku do wyrażenia za przyimkiem za…służący do tworzenia wyrażeń, w których omawiany element znajduje się dalej w stosunku do wyrażenia za przyimkiem |
| post noun | pupanoun zadek(zdrobniale) od: zad |
| post | deinde adverb | potemadverb |
| postea adjective | późny(tylko w stopniu wyższym: późniejszy) będący w przyszłości innym, niż poprzednio; przyszły późny(tylko w stopniu wyższym: późniejszy) następujący po czymś, co miało miejsce wcześniej; dalszy |
| posterus [postera -um, posterior -or -us, postremus -a -um] adjective | następnyadjective |
| posterior adjective | tylnyadjective |
| posthabeō verb | osadzaćverb osadzaćverb pokładaćverb posadzićverb stawiaćverb ustawiaćverb |
| postis [postis] (3rd) M noun | węgar(budownictwo) belka, która ogranicza z boku otwór drzwiowy lub okienny wspierający łuk lub nadproże; |
| postmeridianum tempus interjection | dzieńdoberek(potocznie, potoczny) (żartobliwie) dzień dobry |
| postmeridianum tempus adverb | po południuadverb |
| postpositio noun | poimek(gramatyka) nieodmienna część mowy, łącząca się z wyrazem (występująca po nim) i zmieniająca jego sens, występująca m.in. w językach ugrofińskich; |
| postquam | zaś(Poznań) potem, następnie, później |
| postscaenium [postscaenii] (2nd) N noun | backstage(środowiskowy) kulisy, zaplecze, zwykle pokazu mody zapleczenoun |
| postulo [postulare, postulavi, postulatus] (1st) verb | domagać sięverb żądaćverb |
| postulō verb | postulowaćverb |
| postulō noun | postulat(logika, logiczny) (matematyka, matematyczny) teza, która nie wymaga udowodnienia i stanowi podstawę w dalszym wnioskowaniu; |
| postīcum noun | backdoor(informatyka, informatyczny) luka w zabezpieczeniach, swoista furtka utworzona umyślnie w celu późniejszego wykorzystania |
| postīcus verb | stanąć dębaverb |
| a posteriori adjective | a posteriori(logika, logiczny) o poznaniu, teorii: wywiedzione indukcyjnie z obserwacji faktów; |
| Actus Apostolorum | |
| apostasia [apostasiae] (1st) F noun | apostazja(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) porzucenie jakiejś wiary religijnej; |
| apostata [apostatae] (1st) M noun | apostatanoun |
| apostatrix [apostatricis] (3rd) F noun | apostatkanoun |
| apostolus [apostoli] (2nd) M noun | apostoł(przenośnie, przenośnia) ktoś, kto rozpowszechnia jakieś idee, zasady, poglądy, nauki apostoł(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) każdy z dwunastu najbliższych uczniów Jezusa Chrystusa powołanych przez niego w celu głoszenia jego nauk; apostoł(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ktoś, kto rozpowszechnia chrześcijaństwo |
| apostolicus [apostolica, apostolicum] adjective | apostolskiadjective |
| apostrophus [apostrophi] (2nd) F noun | apostrofnoun apostrofa(językoznawstwo, językoznawczy) figura retoryczna polegająca na bezpośrednim, a czasem nagłym, zwróceniu się do słuchaczy lub nawet do nieobecnych osób |
