Latin | Lengyel |
---|---|
advenire verb | nadchodzićverb następowaćverb przybywaćverb przyjechaćverb przywędrowaćverb zabiegaćverb |
advenita noun F | alejanoun bulwar(książkowy) szeroka, zadrzewiona ulica miejska o charakterze spacerowym lub komunikacyjnym |
adventu festum ago verb | witaćverb |
adventum noun | nadejścienoun nadejścienoun przybycie(rzeczownik odczasownikowy) od przybyć przylotnoun |
adventus [adventus] (4th) M noun | adwent(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w kalendarzu chrześcijańskim okres około czterech tygodni (dawniej czterdziestu dni) przed Bożym Narodzeniem, przygotowujący do uroczystości Narodzenia Pańskiego, symbolizujący oczekiwanie na przyjście Mesjasza; ; (zobacz) też adwent w Encyklopedii staropolskiej przyjazdnoun przyjazdnoun statystanoun |
adventus calendarium noun | kalendarz adwentowy(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wywodzący się z tradycji niemieckiej, specjalny dziecięcy kalendarz służący do odliczania dni od pierwszego dnia grudnia do wigilii Bożego Narodzenia; |
adventus | venire verb | przychodzićverb |
adverbium [adverbii] (2nd) N noun | przysłówek(gramatyka) część mowy określająca sposób, czas lub miejsce wykonywania czynności albo stopień nasycenia cechy wyrażonej przymiotnikiem; |
adversa [adversae] (1st) F noun | nieszczęścienoun |
adversus [adversa -um, adversior -or -us, adversissimus -a -um] adjective | niepożądanyadjective nieprzychylnyadjective |
adversa | fortuna mala noun | pechnoun |
adversor [adversari, adversatus sum] (1st) DEP verb | opieraćverb oponowaćverb postawićverb przeczyćverb sprzeciwiać sięverb stawiać(potocznie, potoczny) dawać opór |
adversarius [adversari(i)] (2nd) C noun | oponentnoun |
adversarius | adversator noun | adwersarz(przestarzałe, przestarzały) oponent, rywal |
adversarius | rivalis noun | rywalnoun |
adversus [adversi] (2nd) M noun | przeciwniknoun |
adversitas [adversitatis] (3rd) F noun | wrogośćnoun |
advocatus [advocati] (2nd) M noun | adwokat(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawnik udzielający porad i prowadzący sprawy klientów w sądzie; mecenas(potocznie, potoczny) adwokat, radca prawny, doradca podatkowy, rzecznik patentowy (tytuł umieszczany przed nazwiskiem); radca prawny(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) w Polsce prawnik uprawniony do świadczenia pomocy prawnej organom państwowym, administracji publicznej, podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym oraz do występowania w ich imieniu przed sądami |
advocatus adjective | adwokackiadjective |
advocatus Dei noun | adwokat Boga(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w Kościele katolickim: duchowny, który podczas procesu beatyfikacyjnego lub kanonizacyjnego ma za zadanie przedstawić cechy świadczące o tym, że dana osoba powinna być błogosławionym lub kanonizowanym |