ho meaning in Dutch

German	Dutch
die Höhlung [der Höhlung; die Höhlungen] Substantiv	holsubstantief holtesubstantief kuilsubstantief putsubstantief uithollingsubstantief
der Hohn [des Hohnes, des Hohns; —] Substantiv	aanfluitingm persiflagem spotm spotternijm
hold [Komp.: holder Sup.: am holdesten [des ; die a holdak] Adjektiv	bekoorlijkbijvoeglijk naamwoord bevalligbijvoeglijk naamwoord charmantbijvoeglijk naamwoord dierbaarbijvoeglijk naamwoord goedgezindbijvoeglijk naamwoord gracieusbijvoeglijk naamwoord gunstigbijvoeglijk naamwoord innemendbijvoeglijk naamwoord liefbijvoeglijk naamwoord schattigbijvoeglijk naamwoord sierlijkbijvoeglijk naamwoord snoeperigbijvoeglijk naamwoord snoezigbijvoeglijk naamwoord welgezindbijvoeglijk naamwoord
holen [holte; hat geholt] (Akkusativ) Verb	betrekkenwerkwoord gaanhalenwerkwoord halenwerkwoord latenkomenwerkwoord ontbiedenwerkwoord
holla	hallointerjection hee heedaar zeg
das Holland [des Hollands, —; —] Substantiv	Hollando
der Holländer [des Holländers; die Holländer] Substantiv	Hollanderm Nederlanderm
holländisch [holländischer; am holländischsten] Adjektiv	Hollandsbijvoeglijk naamwoord Nederlandsbijvoeglijk naamwoord
die Hölle [der Hölle; die Höllen] Substantiv	helsubstantief
Höllenstein	helsesteen
holperig [holperiger; am holperigsten] Adjektiv	bobbeligbijvoeglijk naamwoord

Your history