ho meaning in Dutch

German	Dutch
die Hoffnung [der Hoffnung; die Hoffnungen] Substantiv	uitzichtsubstantief verwachtingsubstantief
hoffnungslos [hoffnungsloser; am hoffnungslosesten] Adjektiv	hopeloosbijvoeglijk naamwoord vertwijfeldbijvoeglijk naamwoord wanhopigbijvoeglijk naamwoord
höflich [höflicher; am höflichsten] Adjektiv	beleefdbijvoeglijk naamwoord galantbijvoeglijk naamwoord heusbijvoeglijk naamwoord hoffelijkbijvoeglijk naamwoord welgemanierdbijvoeglijk naamwoord wellevendbijvoeglijk naamwoord
Höflichkeiten erweisen	complimenterenwerkwoord
der Höfling [des Höflings; die Höflinge] Substantiv	hovelingm
Hofraum	binnenplaatsv erf hof plaats
der Hofstaat [des Hofstaats, des Hofstaates; die Hofstaaten] Substantiv	hofm
die Höhe [der Höhe; die Höhen] Substantiv	heuvelsubstantief hoogtesubstantief standsubstantief verhevenheidsubstantief verhogingsubstantief
die Hoheit [der Hoheit; die Hoheiten] Substantiv	eerwaardesubstantief hoogheidsubstantief majesteitsubstantief
der Hohepriester [des Hohepriesters; die Hohepriester] Substantiv	hogepriesterm opperpriesterm
höher Adjektiv	opperstebijvoeglijk naamwoord prevalentbijvoeglijk naamwoord superieurbijvoeglijk naamwoord
Hohes Venn	HogeVenen
hohl [hohler; am hohlsten] Adjektiv	holbijvoeglijk naamwoord ingevallenbijvoeglijk naamwoord
die Höhle [der Höhle; die Höhlen] Substantiv	grotsubstantief holsubstantief holtesubstantief krochtsubstantief spelonksubstantief
die Höhlung [der Höhlung; die Höhlungen] Substantiv	gatsubstantief

Your history