German-Dutch dictionary »
ho meaning in Dutch
| German | Dutch |
|---|---|
| ho Interjection | ointerjection ochinterjection |
| heben [hob; hat gehoben] Verb | |
| aufheben [hob auf; hat aufgehoben] Verb | |
| hervorheben [hob hervor; hat hervorgehoben] Verb | |
| der Hobel [des Hobels; die Hobel] Substantiv | |
| hobeln [hobelte; hat gehobelt] Verb | |
| Hoboe | hobom |
| hoch [höher; am höchsten] Adjektiv | hoogbijvoeglijk naamwoord verhevenbijvoeglijk naamwoord |
| hochfahrend Adjektiv | aanmatigendbijvoeglijk naamwoord arrogantbijvoeglijk naamwoord fierbijvoeglijk naamwoord hautainbijvoeglijk naamwoord laatdunkendbijvoeglijk naamwoord pratbijvoeglijk naamwoord trotsbijvoeglijk naamwoord verwaandbijvoeglijk naamwoord verwatenbijvoeglijk naamwoord |
| der Hochgenuß Substantiv | |
| hochschätzen [schätzte hoch; hat hochgeschätzt] Phrase | achtenwerkwoord achtinghebbenvoorwerkwoord achtingtoedragenwerkwoord hoogachtenwerkwoord |
| das Hochhaus [des Hochhauses; die Hochhäuser] Substantiv |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »