dual hollandul
| Angol | Holland |
|---|---|
| dual (double) adjective [UK: ˈdjuːəl] [US: ˈduːəl] | dubbel-bijvoeglijk naamwoord |
| dual (grammatical number of a noun marking two of something) noun [UK: ˈdjuːəl] [US: ˈduːəl] | dualissubstantief tweevoudsubstantief |
| dual (having two components) adjective [UK: ˈdjuːəl] [US: ˈduːəl] | tweeledigbijvoeglijk naamwoord |
| dual (in grammar) adjective [UK: ˈdjuːəl] [US: ˈduːəl] | dualis-bijvoeglijk naamwoord tweevouds-bijvoeglijk naamwoord |
| dual earner (person of a couple with two jobs and thus two incomes) noun | tweeverdienersubstantief |
| dualism [dualisms] (the view that the world consists of two fundamental principles) noun [UK: ˈdjuːə.lɪ.zəm] [US: ˈduːə.ˌlɪ.zəm] | dualismesubstantief |
| gradual (proceeding by steps or small degrees) adjective [UK: ˈɡræ.dʒʊəl] [US: ˈɡræ.dʒuːəl] | geleidelijkbijvoeglijk naamwoord gestaagbijvoeglijk naamwoord |
| gradually (in gradual manner) adverb [UK: ˈɡræ.dʒʊə.li] [US: ˈɡræ.dʒuːə.li] | allengsbijwoord gaandewegbijwoord geleidelijkbijwoord langzamerhandbijwoord |
| individual [individuals] (person considered alone) noun [UK: ˌɪn.dɪ.ˈvɪ.dʒʊəl] [US: ˌɪn.də.ˈvɪ.dʒə.wəl] | enkelingsubstantief individusubstantief |
| individual (relating to a single person or thing) adjective [UK: ˌɪn.dɪ.ˈvɪ.dʒʊəl] [US: ˌɪn.də.ˈvɪ.dʒə.wəl] | individueelbijvoeglijk naamwoord |
| individualism (moral stance) noun [UK: ˌɪn.dɪ.ˈvɪ.dʒʊə.lɪ.zəm] [US: ˌɪn.dɪ.və.ˈduːə.ˌlɪ.zəm] | individualismesubstantief |
| individualistic (more interested in the individual than in society as a whole) adjective [UK: ˌɪn.dɪ.ˌvɪ.dʒʊə.ˈlɪ.stɪk] [US: ˌɪn.dɪ.ˌvɪ.dʒuːə.ˈlɪ.stɪk] | individualistischbijvoeglijk naamwoord |
| individualization (act of individualizing) noun [UK: ˌɪndɪvˌɪdjuːəlaɪzˈeɪʃən] [US: ˌɪndɪvˌɪduːəlᵻzˈeɪʃən] | individualiseringsubstantief |
| residual [residuals] (a remainder left over at the end of some process) noun [UK: rɪ.ˈzɪ.djʊəl] [US: rə.ˈzɪ.dʒuːəl] | overblijfselsubstantief residusubstantief restantsubstantief restproductsubstantief |
| residual (concerning a residue) adjective [UK: rɪ.ˈzɪ.djʊəl] [US: rə.ˈzɪ.dʒuːəl] | overgeblevenbijvoeglijk naamwoord residuairbijvoeglijk naamwoord |
| residual-current device (a device that breaks an electric circuit) noun | aardlekschakelaarsubstantief aardwachtersubstantief ALSsubstantief differentieelschakelaarsubstantief verliesstroomschakelaarsubstantief |
