Svéd | Magyar |
---|---|
språksam [~t, ~ma] adjektiv | bőbeszédűmelléknév |
språksamhälle | |
språkskola | nyelviskola◼◼◼főnév |
språkstudier substantiv | nyelvtanulás◼◼◼főnév |
språkstudium | |
språkstöd [~et ~] | |
språkstörning [~en, ~ar] substantiv | nyelvi zavar◼◼◼főnév nyelvi labilitásfőnév |
språktest [~et; pl., ~er el., ~] substantiv | nyelvvizsga◼◼◼főnév |
språkundervisning [~en] substantiv | nyelvoktatás◼◼◼főnév nyelvtanítás◼◼◼főnév |
språkvetare [~n; pl., ~, best. pl. -vetarna] substantiv | nyelvész◼◼◼főnév nyelvtudósfőnév |
språkvetenskap [~en, ~er] substantiv | nyelvészet◼◼◼főnév nyelvtudomány◼◼◻főnév |
språkvetenskaplig [~t, ~a] adjektiv | nyelvimelléknév nyelvészetimelléknév |
språkvetenskapsman | |
språkvård [~en] substantiv | nyelvápolásfőnév |
språkvårdare [~n; pl., ~, best. pl. -vårdarna] substantiv | nyelvőr◼◼◼főnév nyelvgondozófőnév nyelvművelőfőnév nyelvápolófőnév |
allmänspråk [~et] substantiv | köznyelvfőnév |
andraspråk [~et; pl., ~] substantiv | második nyelv◼◼◼főnév |
anspråk [~et; pl., ~] substantiv | igény◼◼◼főnév követelés◼◼◼főnév kárigény◼◼◻főnév jogosultság◼◼◻főnév jogcím◼◼◻főnév követelmény◼◼◻főnév |
anspråksfull [~t, ~a] adjektiv | igényes◼◼◼melléknév elbizakodottmelléknév |
anspråksfullhet [~en] substantiv | elbizakodottság◼◼◼főnév igényességfőnév szerénytelenségfőnév |