Svéd | Magyar |
---|---|
språk [~et; pl., ~] substantiv | nyelv◼◼◼főnévTíz nyelven tud. = Hon kan tala tio språk. nyelvezet◼◼◻főnév beszéd◼◼◻főnév beszélgetés◼◻◻főnév |
språka [~de, ~t] verb | beszélget◼◼◼ige cseveg◼◼◻ige |
språkas [språkades språkats] verb | beszélgetnekige |
språkanvändning | nyelvhasználat◼◼◼főnév |
språkbegåvning [~en, ~ar] substantiv | nyelvtehetség◼◼◼főnév nyelvkészségfőnév |
språkbruk [~et; pl., ~] substantiv | nyelvhasználat◼◼◼főnév nyelvszokásfőnév |
språkfamilj [~en, ~er] substantiv | nyelvcsalád◼◼◼főnév |
språkforskare [~n; pl., ~, best. pl. -forskarna] substantiv | nyelvész◼◼◼főnév |
språkfråga [~n -frågor] substantiv | nyelvi kérdésfőnév |
språkfärdighet [~en, ~er] substantiv | nyelvtudás◼◼◼főnév |
språkförbistring [~en, ~ar] substantiv | nyelvzavarfőnév |
språkförändring [~en ~ar] | |
språkgranskning [~en, ~ar] substantiv | nyelvvizsga◼◼◼főnév |
språkgrupp [~en, ~er] substantiv | nyelvcsalád◼◼◼főnév |
språkhinder | |
språkhistoria [-historien] substantiv | nyelvtörténet◼◼◼főnév |
språkinlärning [~en] substantiv | nyelvtanulás◼◼◼főnév |
språkkunskap [~en, ~er] substantiv | nyelvtudás◼◼◼főnév nyelvismeret◼◼◼főnév |
språkkurs [~en, ~er] substantiv | nyelvtanfolyam◼◼◼főnév |
språkkänsla [~n] substantiv | nyelvérzék◼◼◼főnév |
språklig [~t, ~a] adjektiv | nyelvi◼◼◼melléknév nyelvészeti◼◼◻melléknév |
språklära [~n -läror] substantiv | nyelvtan◼◼◼főnév |
språklärare [~n; pl., ~, best. pl. -lärarna] substantiv | nyelvtanár◼◼◼főnév |
språkman [~nen; pl. -män, best. pl. -männen] substantiv | nyelvészfőnév |
språkombud | |
språkområde [~t, ~n] substantiv | nyelvterület◼◼◼főnév |
språkpolitik [~en] substantiv | nyelvpolitika◼◼◼főnév |
språkprov [~et; pl., ~] substantiv | nyelvvizsga◼◼◼főnév |
språkrör [~et; pl., ~] substantiv | szóvivő◼◼◼főnév szószóló◼◼◼főnév szócső◼◼◼főnév |