Svéd | Magyar |
---|---|
hak [~et; pl., ~] substantiv | lóg◼◼◼főnév bevágás◼◼◻főnév |
haka [~n, hakor] substantiv | áll◼◼◼főnév állkapocs◼◼◻főnév horog◼◼◻főnév |
haka [~de, ~t] verb | akaszt◼◼◻ige megakad◼◻◻ige |
haka på | |
haka upp | akaszt◼◼◼ |
haka upp sig | elzár◼◼◼ akadályozódik (vid något-valamiben) csatlakozik (vid något-valamihez) nem jut túl (vid något-valamin) |
hakben | horgascsont◼◼◼ |
hake [~n hakar] substantiv | bökkenő◼◼◼főnév horog◼◼◼főnév buktató◼◼◻főnév kampó◼◼◻főnév akasztó◼◼◻főnév |
hakkors [~et; pl., ~] substantiv | horogkereszt◼◼◼főnév |
haklapp [~en, ~ar] substantiv | előke◼◼◼főnév partedli◼◼◻főnév |
hakmask | horogféreg◼◼◼főnév |
hakparentes [~en, ~er] substantiv | szögletes zárójel◼◼◼főnév |
hakpåse | |
ha koll på | tud◼◼◼ ismer◼◼◻ nyomon követ◼◼◻ |