Svéd-Lengyel szótár »

tecken lengyelül

SvédLengyel
tecken [tecknet; pl. ~, best. pl. tecknen] substantiv

gestnoun
ruch ciała, zazwyczaj dłoni, podkreślający treść wypowiedzi

oznakanoun
objaw świadczący o czymś; dowód, znak czegoś

przejawnoun
oznaka czegoś, zewnętrzny znak

symbolnoun
znak graficzny odpowiadający jakiemuś pojęciu

symptomnoun
oznaka jakiegoś zjawiska, zwykle ujemnego;

znaknoun
dowód, oznaka czegoś

znaknoun
dźwięk, spojrzenie, gest itp. służący do przekazania informacji

znaknoun
kształt, któremu przypisuje się określone znaczenie

teckenspråk [~et; pl. ~] substantiv

język migowynoun
język gestów (tzw. znaków migowych), za pomocą którego rozmawiają głusi

anföringstecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen] substantiv

cudzysłównoun
każdy z pary znaków interpunkcyjnych służących do oznaczania w tekstach początku i końca cytatu oraz znaczeń niedosłownych;

frågetecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen] substantiv

pytajniknoun

znak zapytania(językoznawstwo, językoznawczy) znak graficzny ? umieszczany na końcu zdania pytającego;
noun

interpunktionstecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen] substantiv

znak przestankowynoun
znak graficzny służący do rozdzielenia części zdania lub samych zdań

jokertecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen] substantiv

dzika karta(sport, sportowy) dopuszczenie do zawodów, zwykle rangi mistrzowskiej, drużyny lub zawodnika niespełniającego formalnych warunków uczestnictwa;
noun

järtecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen] substantiv

manifestacjanoun
przejaw

migaćnoun
używać języka migowego, bądź miganego

omennoun
zdarzenie lub zjawisko interpretowane jako zapowiedź przyszłych zdarzeń, dobrych lub złych;

oznakowanienoun
zbiór znaków dotyczących czegoś

sygnowaćnoun
podpisywać lub oznaczać coś odpowiednim znakiem

klartecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen] substantiv

rzutkinoun
energiczny, pomysłowy, przedsiębiorczy

kännetecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen] substantiv

cechanoun
element opisujący coś lub kogoś, mogący odróżniać to od innych przedmiotów lub osób

właściwośćnoun
cecha, zwykle jakiejś substancji

znamię(przenośnie, przenośnia) cecha charakterystyczna właściwa czemuś
noun

promilletecken

promil(drukarstwo, drukarski) symbol promila (1.1)

skiljetecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen] substantiv

interpunkcja(językoznawstwo, językoznawczy) użycie znaków przestankowych w piśmie;
noun

znak interpunkcyjnynoun

znak przestankowynoun
znak graficzny służący do rozdzielenia części zdania lub samych zdań

stjärntecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen] substantiv

znak zodiaku(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) każda z dwunastu części zodiaku, nosząca nazwę gwiazdozbioru zodiakalnego, który leżał w jej obrębie ok. 2000 lat temu;
noun

znak zodiaku(astronomia, astronomiczny) (astrologia, astrologiczny) symbol oznaczający znak zodiaku (1.1)
noun

uteslutningstecken

wielokropekznak interpunkcyjny złożony z trzech kropek następujących po sobie, oznaczający przerwanie toku wypowiedzi lub niedomówienie, albo służący do zaznaczenia fragmentów pominiętych;

utropstecken [-tecknet; pl. ~, best. pl. -tecknen] substantiv

wykrzyknik(językoznawstwo, językoznawczy) znak interpunkcyjny służący do wzmacniania ekspresji wypowiedzi, zapisywany za pomocą kropki i umieszczonej nad nią pionowej kreski: !;
noun