Svéd-Lengyel szótár »

tal lengyelül

SvédLengyel
tall [~en ~ar] substantiv

sosna zwyczajnanoun

tallblodriska

rydz(potocznie, potoczny) (mikologia, mikologiczny) grzyb jadalny z gatunku Lactarius deliciosus, mleczaj rydz, z koncentrycznymi pasami na kapeluszu;

Tallinn

Tallin(geografia, geograficzny) stolica Estonii;

Tallinn

Tallinnbukten

Zatoka Tallińska(geografia, geograficzny) zatoka Morza Bałtyckiego w Estonii, w południowej części Zatoki Fińskiej;

tallis

tałes(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) tradycyjny żydowski szal modlitewny, biały w czarne lub niebieskie pasy, z frędzlami;

tallium [~et el. talliet el. ~] substantiv

tal(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Tl i liczbie atomowej 81; lekki, srebrzysty metal o dużej reaktywności i właściwościach toksycznych;
noun

tallkottkörteln

szyszynka(anatomia, anatomiczny) gruczoł dokrewny położony w mózgu;

tallrik [~en ~ar] substantiv

talerznoun
płaskie, okrągłe naczynie, z którego je się posiłki;

talltita [~n -titor] substantiv

czarnogłówka zwyczajna(ornitologia, ornitologiczny) Poecile montanus, gatunek małego ptaka z rodziny sikor;
noun

sikora czarnogłowanoun

tålmodig [~t ~a] adjektiv

cierpliwyadjective
niezrażający się czekaniem

tålmodigt

cierpliwie

talrik [~t ~a] adjektiv

liczny(o rzeczownikach zbiorowych) składający się z wielu jednostek
adjective

tłumnyadjective
taki, w którym jest lub uczestniczy dużo ludzi

talsystem [~et; pl. ~] substantiv

system liczbowy(matematyka, matematyczny) zbiór reguł jednolitego zapisu i nazewnictwa liczb;
noun

tält [~et; pl. ~] substantiv

namiot(turystyka, turystyczny) (wojskowość, wojskowy) rodzaj przenośnego schronienia z impregnowanej tkaniny, używanego przez jedną lub więcej osób;
noun

talteoretisk

teorioliczbowy(matematyka, matematyczny) wykorzystujący dorobek teorii liczb, opierający się na teorii liczb, dotyczący teorii liczb

talteori [~n ~er] substantiv

teoria liczbnoun

tältpinne [~n -pinnar] substantiv

śledźnoun
metalowy klin zakończony haczykiem wbijany w ziemię w celu naciągnięcia linek utrzymujących konstrukcję namiotu

taltrast [~en ~ar] substantiv

drozd śpiewak(ornitologia, ornitologiczny) Turdus philomelos, gatunek ptaka z rodziny drozdowatych;
noun

taluskon

piarg(geografia, geograficzny) osypisko skalne;

abetalipoproteinemi

abetalipoproteinemia(medycyna, medyczny) choroba genetyczna, dziedziczona autosomalnie recesywnie, spowodowana niedoborem apoB;

acetaldehyd [~en ~er] substantiv

acetaldehyd(chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny z grupy aldehydów;
noun

aldehyd octowy(chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny z grupy aldehydów;
noun

ädelmetall [~en ~er] substantiv

metal szlachetnynoun

alkalimetall [~en ~er] substantiv

potasowiec(chemia, chemiczny) pierwiastek należący do pierwszej grupy głównej układu okresowego pierwiastków
noun

anarkokapitalism

anarchokapitalizm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) ideologia propagująca anarchokapitalizm (1.1)

anarchokapitalizm(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) teoretyczny ustrój polityczny oparty na braku państwa, wymianie własności prywatnej i wolnym rynku

anställa [-ställde -ställt] verb

zatrudniaćverb
dawać komuś pracę

zatrudnićverb

anställd [pl. ~a] adjektiv

najemnik(rzadki, rzadko używany) pracownik, pracujący zwykle dorywczo dla różnych pracodawców, pracownik najemny
adjective

pracownikadjective
osoba, która została zatrudniona za wynagrodzenie – przez instytucję, firmę lub inną osobę;

zatrudnionyadjective
człowiek posiadający zatrudnienie

zatrudnionyadjective
mający zatrudnienie

anställning [~en ~ar] substantiv

regulacjanoun
sterowanie zmianą danej wielkości

zajmowanie(rzeczownik odczasownikowy) od zajmować
noun

zatrudnienie(rzeczownik odczasownikowy) od zatrudnić
noun

anställningsavtal [~et; pl. ~] substantiv

umowa o pracę(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) umowa zawarta między pracodawcą a pracownikiem, w której pracownik zobowiązuje się do wykonywania dla pracodawcy określonej pracy za określonym wynagrodzeniem;
noun

anstalt [~en ~er] substantiv

więzienienoun
miejsce, w którym odbywa się karę pozbawienia wolności

123