sto meaning in Polish
| Swedish | Polish |
|---|---|
| stöld [~en ~er] substantiv | kradzieżnoun |
| stolle [~n stollar] substantiv | oszołom(potocznie, potoczny) osoba zachowująca się nienormalnie świr(potocznie, potoczny) osoba chora umysłowo wariat(potocznie, potoczny) człowiek chory psychicznie |
| stolleri [~et ~er] substantiv | wariactwo(potocznie, potoczny) szalone zachowanie, czyn niedorzeczny, sprzeczny ze zdrowym rozsądkiem |
| stollift [~en ~ar] substantiv | wyciąg krzesełkowynoun |
| stollig [~t ~a] adjektiv | wariackiadjective zwariowany(potocznie, potoczny) szalony, niespełna rozumu, nieokiełznany lub niepohamowany |
| Stolp | Słupsk(geografia, geograficzny) miasto w północnej Polsce; |
| stolpe ut | plakatowydotyczący plakatu, wykorzystywany do produkcji plakatu |
| stolpiller [-pillret; pl. ~, best. pl. -pillren] substantiv | czopek(medycyna, medyczny) (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lekarstwo do przyjmowania doodbytniczo, rzadziej dopochwowo lub docewkowo; |
| stolt [n. ~, ~a] adjektiv | dumnieadjective dumnyadjective dumnyadjective |
| stolt som en tupp | dumny jak pawbardzo dumny |
| stolthet [~en ~er] substantiv | duma(przenośnie, przenośnia) coś lub ktoś będący powodem czyjejś dumy (1.1) dumanoun dumanoun |
| stoltsera [~de ~t] verb | chełpić sięverb |
| stomatologi [~n] substantiv | stomatologia(medycyna, medyczny) dział medycyny, dziedzina zajmująca się funkcjonowaniem, patologiami i leczeniem zębów, przyzębia, błony śluzowej jamy ustnej, stawu skroniowo-żuchwowego człowieka; |
| stomme [~n stommar] substantiv | kadłub(anatomia, anatomiczny) tułów, szczególnie jeśli bez kończyn kadłubnoun oprawanoun szkic(przenośnie, przenośnia) zarys, konspekt, plan pracy szkicnoun szkielet(przenośnie, przenośnia) struktura, ogólny zarys czegoś szkielet(technologia, technika, techniczny) podstawa konstrukcji wiązanie(budownictwo) sposób ułożenia kamieni lub cegieł w murze; zarysnoun zarysnoun |
| stön [~et; pl. ~] substantiv | jęknoun jęknoun |
| stöna [~de ~t] verb | jęczećverb stękaćverb |
| stöpa om | przekształcaćzmieniać coś w coś innego, nadawać czemuś inną formę |
| stopp | zatrzymanie(rzeczownik odczasownikowy) od zatrzymać |
| stoppa [~de ~t] verb | cerowaćverb łgać(książkowy) kłamać parada(jeździectwo, jeździecki) w ujeżdżeniu: zatrzymanie i zebranie konia; powstrzymywaćverb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »