stål lengyelül

Svéd	Lengyel
stål [~et; pl. ~] substantiv	stal(metaloznawstwo, metalurgia) stop żelaza z węglem; noun
stål-	stalowywykonany ze stali
stålbad [~et; pl. ~] substantiv	chrzest bojowy(przenośnie, przenośnia) wystąpienie gdzieś pierwszy raz noun chrzest bojowynoun pierwszy bój, pierwsza walka lub bitwa
stålsätta [-satte, -satt, pres. -sätter] verb	bras(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) lina do obracania rei w płaszczyźnie poziomej verb kotwić(technologia, technika, techniczny) (budownictwo) wiązać, zamocowywać poszczególne elementy budowlane przy użyciu kotwi verb stalowyverb związany ze stalą, dotyczący stali uodporniaćverb
stålverk [~et; pl. ~] substantiv	hutanoun zakład metalurgiczny, w którym wytapia się stal, aluminium lub inne metale stalownia(technologia, technika, techniczny) (hutnictwo, hutniczy) dział huty zajmujący się wytapianiem stali; noun
eldstål [~et] substantiv	krzesiwonoun

Korábban kerestél rá