Svéd | Lengyel |
---|---|
slutlig [~t ~a] adjektiv | końcowyadjective ostateczny(książkowy) kończący jakiś cykl, ciąg, szereg, serię; ostatni i definitywny ostateczny(książkowy) o największym natężeniu, w najwyższym stopniu (często w sensie negatywnym); skrajny, krańcowy |
slutligen adverb | ostatecznieadverb w końcuadverb wreszcieadverb |