Svéd | Lengyel |
---|---|
slutljud [~et; pl. ~] substantiv | wygłos(językoznawstwo, językoznawczy) pozycja końcowa wyrazu lub sylaby |
slutpoäng [~en; pl. ~] | puenta(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) myśl kończąca czyjąś wypowiedź lub utwór literacki; |
slutsats [~en ~er] substantiv | konkluzja(historia, historyczny, historycznie) siedemnasto- lub osiemnastowieczny napis trumienny zawierający ostatnią sentencję mowy pogrzebowej, który był umieszczany na tkaninach, często wraz z portretem i herbem zmarłego konkluzja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wniosek strony w procesie, żądanie konkluzjanoun |
slutsten [~en ~ar] substantiv | zwornik(architektura, architektoniczny) szczytowy kliniec niektórych typów sklepienia |
slutta [~de ~t] verb | opadaćverb |
sluttamp | |
sluttning [~en ~ar] substantiv | pochyłośćnoun |
ansluta [-slöt, -slutit, -sluten -slutet -slutna, pres. -sluter] verb | przyłączaćverb tematykaverb złączyćverb |
ansluta sig | dołączaćstawać się samemu członkiem lub częścią jakiegoś istniejącego zbioru (synonim (2.1)) dołączaćstawać się uczestnikiem lub elementem czego |
ansluta till | przystawaćwyrażać zgodę na coś |
ansluten | uzbrojonymający wyposażenie służące bytowaniu, przetrwaniu lub rozwojowi |
anslutning [~en ~ar] substantiv | Anschluss(historia, historyczny, historycznie) przyłączenie Austrii do III Rzeszy; inkorporacja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wcielenie, włączenie do jakiejś całości, zwłaszcza jednego terytorium w innego państwa |
arbetsdagens slut | fajrant(potocznie, potoczny) koniec dnia pracy lub przerwa w pracy |
avslut [~et; pl. ~] substantiv | koda(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zakończenie kompozycji muzycznych zawierające zwięzłe powtórzenie głównych tematów |
avsluta | dopełniaćczynić powinności, by coś zakończyć finalizowaćdoprowadzać coś do końca (finału) końcówka(potocznie, potoczny) końcowa część czegoś końcowyten przed definitywnym końcem; bliski końcowi zakończenie(rzeczownik odczasownikowy) od zakończyć |
avsluta [~de, ~t] | kończyćwykonywać coś, co zostało zaczęte, do końca |
avslutad [-slutat ~e] adjektiv | biegleadjective |
avslutas | kończyćmieć koniec, zakończenie |
avslutning [~en ~ar] substantiv | zakończenienoun |
beslut [~et; pl. ~] substantiv | decyzjanoun rezolucja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zbiorowa uchwała podjęta w wyniku obrad uchwała(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt woli kolegialnego organu państwowego, samorządu lub organizacji, podejmowany z reguły na posiedzeniu tego gremium, po przeprowadzeniu głosowania; |
besluta [beslutade el. beslöt, beslutat, beslutad n. beslutat, pres. beslutar] verb | decydowaćverb rozstrzygaćverb |
besluta sig | decydowaćpostanawiać coś zrobić |
beslutsam [~t ~ma] adjektiv | rezolutnyadjective stanowczyadjective |
beslutsmässighet [~en] substantiv | kworumnoun |
få ett slut | kończyćdochodzić do końca, wyczerpywać się |
göra slut | kończyćzrywać z czymś, przestawać coś robić |