slut w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| slutljud [~et; pl. ~] substantiv | wygłos(językoznawstwo, językoznawczy) pozycja końcowa wyrazu lub sylaby |
| slutpoäng [~en; pl. ~] | puenta(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) myśl kończąca czyjąś wypowiedź lub utwór literacki; |
| slutsats [~en ~er] substantiv | konkluzja(historia, historyczny, historycznie) siedemnasto- lub osiemnastowieczny napis trumienny zawierający ostatnią sentencję mowy pogrzebowej, który był umieszczany na tkaninach, często wraz z portretem i herbem zmarłego konkluzja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) wniosek strony w procesie, żądanie konkluzjanoun |
| slutsten [~en ~ar] substantiv | zwornik(architektura, architektoniczny) szczytowy kliniec niektórych typów sklepienia |
| slutta [~de ~t] verb | opadaćverb |
| sluttamp | |
| sluttning [~en ~ar] substantiv | pochyłośćnoun |
| ansluta [-slöt, -slutit, -sluten -slutet -slutna, pres. -sluter] verb | przyłączaćverb tematykaverb złączyćverb |
| ansluta sig | dołączaćstawać się samemu członkiem lub częścią jakiegoś istniejącego zbioru (synonim (2.1)) dołączaćstawać się uczestnikiem lub elementem czego |
| ansluta till | przystawaćwyrażać zgodę na coś |
| ansluten | uzbrojonymający wyposażenie służące bytowaniu, przetrwaniu lub rozwojowi |
| anslutning [~en ~ar] substantiv | Anschluss(historia, historyczny, historycznie) przyłączenie Austrii do III Rzeszy; inkorporacja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) wcielenie, włączenie do jakiejś całości, zwłaszcza jednego terytorium w innego państwa |
| arbetsdagens slut | fajrant(potocznie, potoczny) koniec dnia pracy lub przerwa w pracy |
| avslut [~et; pl. ~] substantiv | koda(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) zakończenie kompozycji muzycznych zawierające zwięzłe powtórzenie głównych tematów |
| avsluta | dopełniaćczynić powinności, by coś zakończyć finalizowaćdoprowadzać coś do końca (finału) końcówka(potocznie, potoczny) końcowa część czegoś końcowyten przed definitywnym końcem; bliski końcowi zakończenie(rzeczownik odczasownikowy) od zakończyć |
| avsluta [~de, ~t] | kończyćwykonywać coś, co zostało zaczęte, do końca |
| avslutad [-slutat ~e] adjektiv | biegleadjective |
| avslutas | kończyćmieć koniec, zakończenie |
| avslutning [~en ~ar] substantiv | zakończenienoun |
| beslut [~et; pl. ~] substantiv | decyzjanoun rezolucja(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zbiorowa uchwała podjęta w wyniku obrad uchwała(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt woli kolegialnego organu państwowego, samorządu lub organizacji, podejmowany z reguły na posiedzeniu tego gremium, po przeprowadzeniu głosowania; |
| besluta [beslutade el. beslöt, beslutat, beslutad n. beslutat, pres. beslutar] verb | decydowaćverb rozstrzygaćverb |
| besluta sig | decydowaćpostanawiać coś zrobić |
| beslutsam [~t ~ma] adjektiv | rezolutnyadjective stanowczyadjective |
| beslutsmässighet [~en] substantiv | kworumnoun |
| få ett slut | kończyćdochodzić do końca, wyczerpywać się |
| göra slut | kończyćzrywać z czymś, przestawać coś robić |
