Svéd-Lengyel szótár »

ske lengyelül

SvédLengyel
ske [skedde, skett, skedd n. skett, pres. sker] verb

dziaćverb
odbywać się, mieć miejsce, zdarzać się

stawaćverb
tylko w (aspekt dokonany): wydarzyć się, mieć miejsce, nastąpić

wydarzyć sięverb
wystąpić jako rzeczywiste zjawisko

sked [~en ~ar] substantiv

łyżkanoun
sztuciec służący do jedzenia

skede [~t ~n] substantiv

etapnoun
odcinek czasu wykonania danej czynności, po którym lub przed którym wystąpiła inna część działania

skedstork [~en ~ar] substantiv

warzęcha(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodzaju Platalea;
noun

skeende [~t ~n] substantiv

przebiegnoun
odbywanie się czegoś, rozwijanie się w czasie

skela [~de ~t] verb

zezowaćverb

skeleton substantiv

skeleton(sport, sportowy) dyscyplina sportu
noun

skeleton(sport, sportowy) jednoosobowe sanki sportowe, na których zawodnik leży na brzuchu;
noun

skelett [~et; pl. ~] substantiv

kościec(anatomia, anatomiczny) mocna kostna i częściowo chrzęstna konstrukcja anatomiczna stanowiąca podporę dla ciała organizmu i nadająca jemu kształt
noun

szkielet(anatomia, anatomiczny) ogół kości w danym organizmie;
noun

skelning [~en] substantiv

zez(medycyna, medyczny) nierównoległe ustawienie gałek ocznych względem siebie, powodujące nieprawidłowe widzenie;
noun

skelögd [-ögt ~a] adjektiv

zezowatyadjective

sken

pozórto, co jest widoczne na zewnątrz, nierzadko udane

sken [~et; pl. ~] substantiv

poniesienienoun

pozorynoun

szpulanoun

łunanoun

skina [sken, skinit, pres. skiner] verb

promieniowaćverb

świecićverb
emitować, produkować światło

skena

szyna(medycyna, medyczny) urządzenie do wsparcia lub usztywnienia kończyny albo kręgosłupa

szyna(technologia, technika, techniczny) specjalnie wyprofilowana sztaba przeznaczona do poruszania się po niej pojazdów na kołach;

skena [~n, skenor] substantiv

ponieśćnoun

skena [~n, skenor]

podskakiwaćpowiększać się szybko i znacznie

skena iväg

brać nogi za pasuciekać, zwykle ze strachu przed czymś

dać dyla(potocznie, potoczny) uciec, zwiać

dać nogę(potocznie, potoczny) uciec, zwiać

skenben [~et; pl. ~] substantiv

piszczel(anatomia, anatomiczny) podstawowa kość goleni;
noun

skendränkning [~en ~ar] substantiv

waterboardingnoun
tortura polegająca na polewaniu wodą głowy więźnia, przywiązanego z głową poniżej reszty ciała, co daje odczucie topienia się

skendöd

anabioza(biologia, biologiczny) odwracalny stan pozornej śmierci, krańcowego obniżenia aktywności życiowej organizmu;

skenhelighet [~en] substantiv

hipokryzja(psychologia, psychologiczny) postawa osoby, która postępuje sprzecznie z deklarowanymi przez siebie zasadami moralnymi w celu osiągania korzyści lub przedstawienia siebie w lepszym świetle;
noun

skenheligt

świętoszkowatow sposób świętoszkowaty

skenäktenskap [~et; pl. ~] substantiv

fikcyjne małżeństwonoun
małżeństwo zawierane w celu obejścia przepisów (na przykład) o legalizacji pobytu, wykorzystujące istniejące luki w prawie

skepnad [~en ~er] substantiv

postaćnoun
zewnętrzna forma, kształt czegoś

skepp [~et; pl. ~] substantiv

nawa(architektura, architektoniczny) główna, wydzielona dla wiernych część kościoła pomiędzy kruchtą, przy wejściu, a prezbiterium;
noun

statek(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) duży obiekt do przewozu towarów lub ludzi drogą wodną
noun

stateknoun
każde urządzenie do takiego przewozu dowolną drogą inną niż ląd;

skepparhistoria [-historien -historier] substantiv

bujdanoun
coś zmyślonego, nieprawdziwego; bajka, kłamstwo

skeppsskorpa [~n -skorpor] substantiv

sucharynoun

12