Svéd | Lengyel |
---|---|
skäl [~et; pl. ~] substantiv | powódnoun przyczynanoun ronićnoun wzgląd(najczęściej w liczbie mnogiej) przyczyny, określone aspekty |
skälig [~t ~a] adjektiv | adekwatnyadjective sensownyadjective |
skäll [~et] substantiv | zwymyślanie(rzeczownik odczasownikowy) od zwymyślać |
skälla | dzwonekmały dzwon szczekać(zoologia, zoologiczny) o psie, lisie, szakalu: wydawać krótki, urywany głos |
skälla [~n, skällor] substantiv | ujadaćnoun wymyślaćnoun wyzywaćnoun złajaćnoun |
skälla ut | karcićudzielać nagany |
skällande hund bits inte | krowa, która dużo ryczy, mało mleka dajez przechwałek niewiele wynika |
Skällande hund bits inte. | |
skälm [~en ~ar] substantiv | szelmanoun |
skälmsk [~t ~a] adjektiv | psotnyadjective szelmowskiadjective szelmowskiadjective łobuzerskiadjective |
skälva | drgaćo głosie, dźwięku: brzmieć w sposób przerywany |
skälva [skälvde, hellre, än, skalv, skälvt, pres. skälver] | drżećtrząść się, drgać, dygotać |
bli annat ljud i skällan | |
få stora skälvan gripas av stora skälvan | dostać cykora(potocznie, potoczny) przestraszyć się, bać się |
svepskäl [~et; pl. ~] substantiv | wymówkanoun |
utskällning [~en ~ar] substantiv | zwymyślanie(rzeczownik odczasownikowy) od zwymyślać |
vägskäl [~et; pl. ~] substantiv | rozdrożenoun rozstajenoun |