Svéd-Lengyel szótár »

rygg lengyelül

SvédLengyel
rygg [~en ~ar] substantiv

grzbiet(potocznie, potoczny) plecy
noun

grzbiet(zoologia, zoologiczny) (anatomia, anatomiczny) część tułowia u zwierząt, przeciwna do strony brzusznej
noun

plecy(anatomia, anatomiczny) tylna część tułowia, od barków do pasa;
noun

rygga [~de ~t] verb

cofaćverb
przesuwać się do tyłu, wracać w poprzednie miejsce

cofaćverb
uchylać się, wzdragać się

ryggkota [~n -kotor] substantiv

kręg(anatomia, anatomiczny) podstawowy element budujący kręgosłup
noun

ryggmärg [~en] substantiv

rdzeń kręgowy(anatomia, anatomiczny) narząd będący częścią ośrodkowego układu nerwowego, który przesyła informacje między mózgiem a resztą ciała;
noun

ryggrad [~en ~er] substantiv

kręgosłup(anatomia, anatomiczny) część szkieletu, stanowiąca jego główną oś i podporę;
noun

ryggradsdjur [~et; pl. ~] substantiv

kręgowce(systematyka) (zoologia, zoologiczny) Vertebrata Cuvier, podtyp strunowców obejmujący kręgouste, ryby, płazy, gady, ptaki i ssaki;
noun

kręgowiec(zoologia, zoologiczny) organizm mający szkielet z kręgosłupem;
noun

kręgowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący kręgów
noun

ryggradslös [~t ~a] adjektiv

bezkręgowy(zoologia, zoologiczny) nieposiadający szkieletu
adjective

ryggradslöst djur

bezkręgowiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę nie mające szkieletu;

ryggsimmare

pluskolec(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) pluskwiak wodny pływający na grzbiecie;

ryggskott [~et; pl. ~] substantiv

lumbago(medycyna, medyczny) ból okolicy lędźwiowej, mogący mieć różne przyczyny, m.in. zapalenie korzonków czy urazy i zmiany kręgosłupa;
noun

ryggstöd [~et; pl. ~] substantiv

oparcienoun
część mebla służąca do podtrzymywania pleców

ryggsäck [~en ~ar] substantiv

plecaknoun
rodzaj worka lub torby przystosowanej za pomocą dwóch pasków do noszenia na plecach;

tornister(wojskowość, wojskowy) czworokątna sztywna torba noszona na plecach;
noun

bergsrygg [~en ~ar] substantiv

grzbietnoun
część łańcucha górskiego

skibanoun
wąski pas gleby podcięty przez pług, odwrócony i odłożony na bok w czasie orki

bokrygg [~en ~ar] substantiv

grzbietnoun
górna lub tylna część podłużnej rzeczy

brygga

dok(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) basen portowy lub pływająca konstrukcja, zapewniające utrzymanie położenia statku w stałej pozycji

warzyćprzygotowywać piwo

brygga [~n, bryggor] substantiv

pomostnoun

bryggare [~n; pl. ~, best. pl. bryggarna] substantiv

piwowarnoun
osoba zajmująca się warzeniem piwa

Brygge

Brugia(geografia, geograficzny) miasto w północno-zachodniej Belgii, ośrodek administracyjny prowincji Flandria Zachodnia;

bryggeri [~et ~er] substantiv

browarnoun
zakład, w którym warzy się (produkuje) piwo;

ha råg i ryggen

mieć charakter

hjärnbrygga

most(anatomia, anatomiczny) część mózgu zawarta między rdzeniem przedłużonym a śródmózgowiem;

kaffebryggare [~n; pl. ~, best. pl. -bryggarna] substantiv

ekspresnoun
urządzenie elektryczne służące do parzenia kawy;

kafetieranoun
naczynie do parzenia kawy (poprzez umieszczenie wody na jednym poziomie i zmielonej kawy na drugim i postawienie naczynia na palniku gazowym lub elektrycznym)

kommandobrygga [~n -bryggor] substantiv

mostek(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) wzniesiona część pokładu;
noun

lägga benen på ryggen

brać nogi za pasuciekać, zwykle ze strachu przed czymś

dać dyla(potocznie, potoczny) uciec, zwiać

dać nogę(potocznie, potoczny) uciec, zwiać

ländrygg [~en ~ar] substantiv

lędźwiowynoun

mokabryggare

kawiarkaciśnieniowy czajniczek do parzenia kawy

pressobryggare

kafetiera tłokowaszklany lub rzadziej stalowy dzbanek z tłokiem do przygotowywania kawy lub herbaty

promenadbrygga

molopomost spacerowy wychodzący w morze;

på en hästrygg

konnoo sposobie poruszania się: na koniu

12