Lengyel | Svéd |
---|---|
dok (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) basen portowy lub pływająca konstrukcja, zapewniające utrzymanie położenia statku w stałej pozycji | |
dokazywanie noun | okynne [~t]substantiv |
dokazywać (książkowy) osiągać zamierzony cel verb | uträtta [~de ~t]verb |
dokazywać (potocznie, potoczny) bawić się w sposób nieskrępowany, płatać figle verb | muddra [~de ~t]verb |
dokazywać verb | husera [~de ~t]verb |
dokonanie noun osiągnięcie, sukces | bedrift [~en ~er]substantiv |
dokonany (gramatyka) opisujący czynność, która się zakończyła | |
dokonać verb | prestera [~de ~t]verb |
dokonać verb wykonać, stworzyć coś ważnego, istotnego dla jakiejś dziedziny | förverkliga [~de ~t]verb |
dokonać verb zrobić coś do końca, wykonać jakąś funkcję, czynność | fullborda [~de ~t]verb |
dokonywać verb | fullborda [~de ~t]verb |
dokonywać przeglądu verb | serva [~de ~t]verb |
dokoła adverb | kringadverb |
doktor (potocznie, potoczny) (grzecznościowy) lekarz noun | doktor [~n ~er ]substantiv |
doktor noun stopień naukowy; | doktor [~n ~er ]substantiv |
doktorant noun osoba na studiach doktoranckich, ubiegająca się o stopień naukowy doktora | doktorand [~en ~er]substantiv |
doktorantka noun forma żeńska od: doktorant | doktorand [~en ~er]substantiv |
doktorat (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) praca naukowa prowadzona lub napisana celem zdobycia stopnia doktora noun | doktorsavhandling [~en ~ar]substantiv |
doktorat (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) uzyskany stopień doktora w danej dziedzinie noun | doktorsgrad [~en ~er]substantiv |
doktryna noun podstawowe założenia i twierdzenia jakiejś dziedziny wiedzy lub ideologii | doktrin [~en ~er]substantiv |
dokuczanie noun wyrządzanie przykrości komuś | förargelse [~n ~r]substantiv |
dokuczać verb | hacka [~de, ~t]verb |
dokuczać verb sprawiać przykrość, kłopoty lub ból | förarga [~de ~t]verb |
dokuczliwy | |
dokuczliwy adjective lubiący dokuczać | besvärlig [~t ~a]adjektiv |
dokuczliwy verb przykry do znoszenia, trudny do wytrzymania, dotkliwy | tjata [~de ~t]verb |
dokument noun materiał w postaci papierowej potwierdzający coś; | dokument [~et; pl. ~]substantiv |
dokumentacja noun zbiór dokumentów służących do uzasadnienia bądź udowodnienia czegoś | dokumentation [~en ~er]substantiv |
dokumentalista noun | dokumentalist [~en ~er]substantiv |
dokumentalistka noun | dokumentalist [~en ~er]substantiv |
dokumentalny adjective opierający się na dokumentach lub faktach wziętych z życia, (także, też) mający wartość dokumentu | dokumentarisk [~t ~a]adjektiv |
dokumentować verb składać dowody; zbierać i przedstawiać dokumenty na potwierdzenie czegoś | dokumentera [~de ~t]verb |
dokąd … pytajny, służący do pytania o miejsce, w którego kierunku odbywa się ruch | |
dokąd adverb … pytajny, służący do pytania o miejsce, w którego kierunku odbywa się ruch | varthänadverb |
dokąd … względny, służący do łączenia zdania głównego z podrzędnym, gdy zdanie podrzędne określa miejsce, w którego kierunku odbywa się ruch | |
dokądś adverb …w wyrażeniu zastępujący kierunek dokładnie nieznany, będący jednocześnie celem | någonstansadverb någonvartadverb |
dokładnie w sposób dokładny, precyzyjny, staranny; z dbałością o szczegóły | |
dokładność noun cecha tego, co dokładne | exakthet [~en]substantiv |