Svéd | Lengyel |
---|---|
skrumpen [skrumpet skrumpna] adjektiv | zeschniętyadjective zmiętyadjective |
skrumpna [~de ~t] verb | kurczyć sięverb marszczyć sięverb |
sovrum [~met; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv | sypialnia(budownictwo) (architektura, architektoniczny) pokój służący do spania |
spektrum [~et el. spektret; pl. ~ hellre än spektra, best. pl. ~en hellre än spektra] substantiv | spektrumnoun widmo(fizyka, fizyczny) rozkład wielkości fizycznej w funkcji energii lub częstotliwości, długości fali, itp.; ; ; widmo(matematyka, matematyczny) zbiór wartości własnych macierzy kwadratowej lub operatora liniowego; ; widmonoun widmonoun |
struma [~n] substantiv | wole(medycyna, medyczny) patologia tarczycy, np. powiększenie gruczołu lub lokalizacja narządu za mostkiem |
strumpa [~n strumpor] substantiv | dolny(geografia, geograficzny) będący bliżej ujścia rzeki pończochanoun skarpetanoun skarpetkanoun |
strumpbyxa [~n -byxor] substantiv | rajstopynoun |
strumpbyxor | rajstopyrodzaj damskiej garderoby noszonej na nogach i dolnej części tułowia; |
strumpeband [~et; pl. ~] substantiv | podwiązkanoun |
studierum | kształcićzdobywać wiedzę, umiejętności |
summa summarum | w sumiena moment zakończenia jakiegoś przedsięwzięcia |
topologiskt rum | |
trumf [~en; pl. ~ el. ~ar] substantiv | atunoun atut(termin karciany) kolor ustalony jako najbardziej wartościowy, umożliwiający przebicie innych kolorów; karta tego koloru atutnoun |
trumfkort [~et; pl. ~] substantiv | przebićnoun przebićnoun przebijać(termin karciany) bić kartę starszą od niej |
trumhåla | jama bębenkowa(anatomia, anatomiczny) część ucha środkowego będąca przestrzenią powietrzną pomiędzy błoną bębenkową a ścianą kostną; |
trumhinna [~n -hinnor] substantiv | bębenek(anatomia, anatomiczny) (zobacz) błona bębenkowa błona bębenkowa(anatomia, anatomiczny) błona oddzielająca przewód słuchowy zewnętrzny od ucha środkowego; |
trumla | ślizgawkateren pokryty lodem używany do jazdy na łyżwach dla przyjemności |
trumma | bęben(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument muzyczny uderzany za pomocą specjalnych pałeczek; bębnićgrać na bębnie bębnowy(technologia, technika, techniczny) mający postać bębna, wykorzystujący do działania bęben |
trummis [~en ~ar] substantiv | perkusista(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk grający na perkusji |
trumpet [~en ~er] substantiv | trąbka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) bezstroikowy, dęty, blaszany instrument muzyczny lub sygnalizacyjny z ustnikiem; |
trumpeta [~de ~t] verb | trąbićverb trąbićverb |
trumpetare [~n; pl. ~, best. pl. trumpetarna] substantiv | gruchacz(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny Psophiidae; trębacznoun |