Svensk-Polsk ordbok »

rum betyder på polska

SvenskaPolska
skrumpen [skrumpet skrumpna] adjektiv

zeschniętyadjective

zmiętyadjective

skrumpna [~de ~t] verb

kurczyć sięverb

marszczyć sięverb

sovrum [~met; pl. ~, best. pl. ~men] substantiv

sypialnia(budownictwo) (architektura, architektoniczny) pokój służący do spania
noun

spektrum [~et el. spektret; pl. ~ hellre än spektra, best. pl. ~en hellre än spektra] substantiv

spektrumnoun

widmo(fizyka, fizyczny) rozkład wielkości fizycznej w funkcji energii lub częstotliwości, długości fali, itp.; ; ;
noun

widmo(matematyka, matematyczny) zbiór wartości własnych macierzy kwadratowej lub operatora liniowego; ;
noun

widmonoun
niematerialna postać lub złudzenie takiej postaci;

widmonoun
perspektywa czegoś złego mogącego nastąpić w przyszłości

struma [~n] substantiv

wole(medycyna, medyczny) patologia tarczycy, np. powiększenie gruczołu lub lokalizacja narządu za mostkiem
noun

strumpa [~n strumpor] substantiv

dolny(geografia, geograficzny) będący bliżej ujścia rzeki
noun

pończochanoun
obcisła, elastyczna część garderoby, okrywająca nogę;

skarpetanoun
okrycie (ubiór) stopy

skarpetkanoun

strumpbyxa [~n -byxor] substantiv

rajstopynoun
rodzaj damskiej garderoby noszonej na nogach i dolnej części tułowia;

strumpbyxor

rajstopyrodzaj damskiej garderoby noszonej na nogach i dolnej części tułowia;

strumpeband [~et; pl. ~] substantiv

podwiązkanoun
opaska lub taśma elastyczna podtrzymująca pończochę, skarpetkę;

studierum

kształcićzdobywać wiedzę, umiejętności

summa summarum

w sumiena moment zakończenia jakiegoś przedsięwzięcia

topologiskt rum

przestrzeń topologiczna

trumf [~en; pl. ~ el. ~ar] substantiv

atunoun

atut(termin karciany) kolor ustalony jako najbardziej wartościowy, umożliwiający przebicie innych kolorów; karta tego koloru
noun

atutnoun
cecha, umiejętność mogąca komuś przynieść pozytywne skutki

trumfkort [~et; pl. ~] substantiv

przebićnoun
podczas licytacji lub gry: zaoferować więcej

przebićnoun
podczas negocjacji: przedstawić lepszą ofertę

przebijać(termin karciany) bić kartę starszą od niej
noun

trumhåla

jama bębenkowa(anatomia, anatomiczny) część ucha środkowego będąca przestrzenią powietrzną pomiędzy błoną bębenkową a ścianą kostną;

trumhinna [~n -hinnor] substantiv

bębenek(anatomia, anatomiczny) (zobacz) błona bębenkowa
noun

błona bębenkowa(anatomia, anatomiczny) błona oddzielająca przewód słuchowy zewnętrzny od ucha środkowego;
noun

trumla

ślizgawkateren pokryty lodem używany do jazdy na łyżwach dla przyjemności

trumma

bęben(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) instrument muzyczny uderzany za pomocą specjalnych pałeczek;

bębnićgrać na bębnie

bębnowy(technologia, technika, techniczny) mający postać bębna, wykorzystujący do działania bęben

trummis [~en ~ar] substantiv

perkusista(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) muzyk grający na perkusji
noun

trumpet [~en ~er] substantiv

trąbka(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) bezstroikowy, dęty, blaszany instrument muzyczny lub sygnalizacyjny z ustnikiem;
noun

trumpeta [~de ~t] verb

trąbićverb
wydawać dźwięk podobny do dźwięku trąbki lub trąby

trąbićverb
wydawać dźwięk trąbką lub trąbą

trumpetare [~n; pl. ~, best. pl. trumpetarna] substantiv

gruchacz(ornitologia, ornitologiczny) ptak z rodziny Psophiidae;
noun

trębacznoun

2345