Svéd-Lengyel szótár »

ordna lengyelül

SvédLengyel
ordna [~de ~t] verb

porządkowaćverb
układać według określonego planu, np. w określonej kolejności

sortowaćverb
dzielić na grupy według przyjętych kryteriów

sortowaćverb
układać w kolejności według pewnej rosnącej lub malejącej wartości

załatwiaćverb
podejmować różne działania w celu doprowadzenia czegoś do skutku

ordnad [ordnat ~e] adjektiv

uporządkowanyadjective

orden [best. ~; pl. ordnar] substantiv

ordernoun
wysokiej rangi odznaczenie, wywodzące się z dawnych zakonów rycerskich (religijnych i świeckich);

porządkowynoun
dotyczący robienia lub zaprowadzania porządku

porządkowynoun
znajdujący się w jakimś porządku, kolejności

zakon(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) organizacja religijna osób duchownych lub świeckich związanych ślubami, działająca według ścisłych reguł, realizująca określone przez Kościół cele religijne, gospodarcze, polityczne lub militarne;
noun

anordna [~de ~t] verb

nastawićverb
włączyć coś

organizowaćverb
porządkować, zbierać, zakładać coś; układać coś w pewną całość podległą określonym normom

wyprawiać(potocznie, potoczny) robić coś niestosownego
verb

wyprawiaćverb
urządzać uroczyste spotkanie własnym kosztem

wyprostowywaćverb
sprawiać że coś wisi bardziej prosto

förordna [~de ~t] verb

wyznaczaćverb
wskazywać osobę do określonego zadania

oordnad [oordnat ~e] adjektiv

zmieszanyadjective
wprawiony w zakłopotanie

partiellt ordnad mängd

zbiór częściowo uporządkowany

samordna [~de ~t] verb

koordynowaćverb
kierować różnymi elementami, działaniami tak, aby zapewniać ich harmonię, najlepszą wspólną skuteczność; uzgadniać wzajemne funkcjonowanie

underordna [~de ~t] verb

podporządkowywaćverb
poddawać czyjejś władzy

underordnad [-ordnat ~e] adjektiv

podrzędny(gramatyka) występujący w związku zależności jako element podporządkowany elementowi nadrzędnemu
adjective

varda [vart, vorden vordet vordna; sup. saknas, pres. varder, pres. konjunktiv varde] verb

stawaćverb
przechodzić w inny stan, zmieniać się; zostawać kimś, czymś

överordnad [-ordnat ~e] adjektiv

przełożonyadjective
osoba wyższa rangą, mająca władzę nad kimś lub czymś

zwierzchnikadjective
ktoś, kto ma nad kimś/czymś władzę