Svéd | Lengyel |
---|---|
näring [~en ~ar] substantiv | pożywienienoun żywienie(rzeczownik odczasownikowy) od żywić żywieniowynoun |
näringskedja [~n -kedjor] substantiv | łańcuch pokarmowy(ekologia, ekologiczny) zależność pokarmowa wiążąca w danej biocenozie poszczególne gatunki producentów, konsumentów i reducentów, będących kolejnymi ogniwami w układzie, w którym każde ogniwo poprzedzające jest pokarmem dla następnego; |
näringsmedel [-medlet; pl. ~, best. pl. -medlen] substantiv | jedzenienoun |
näringsrik [~t ~a] adjektiv | odżywczyadjective |
näringsväv | sieć pokarmowa(ekologia, ekologiczny) złożona relacja pokarmowa między poszczególnymi gatunkami |
ge näring åt | podniecaćwywoływać czymś stan silnego pobudzenia seksualnego |
jordbruksnäring [~en ~ar] substantiv | agrobiznesnoun agrobiznesnoun |
undernäring [~en] substantiv | niedożywienienoun |