näring betyder på polska

Svenska	Polska
näring [~en ~ar] substantiv	pożywienienoun jedzenie, pokarm, strawa żywienie(rzeczownik odczasownikowy) od żywić noun żywieniowynoun związany z żywieniem, dotyczący żywienia
näringskedja [~n -kedjor] substantiv	łańcuch pokarmowy(ekologia, ekologiczny) zależność pokarmowa wiążąca w danej biocenozie poszczególne gatunki producentów, konsumentów i reducentów, będących kolejnymi ogniwami w układzie, w którym każde ogniwo poprzedzające jest pokarmem dla następnego; noun
näringsmedel [-medlet; pl. ~, best. pl. -medlen] substantiv	jedzenienoun coś, co można jeść; żywność, pokarm
näringsrik [~t ~a] adjektiv	odżywczyadjective taki, który służy do odżywiania; pożywny
näringsväv	sieć pokarmowa(ekologia, ekologiczny) złożona relacja pokarmowa między poszczególnymi gatunkami
ge näring åt	podniecaćwywoływać czymś stan silnego pobudzenia seksualnego
jordbruksnäring [~en ~ar] substantiv	agrobiznesnoun przemysł i handel rolny, przetwórstwo rolne agrobiznesnoun wszystkie sfery gospodarki oparte na rolnictwie;
undernäring [~en] substantiv	niedożywienienoun nieprawidłowy stan organizmu będący skutkiem trwającego przez dłuższy czas niedoboru składników pokarmowych, wynikający z niedoboru określonych składników odżywczych w pokarmach lub z niewielkiej ilości spożywanych pokarmów

Sökhistorik