Svéd-Lengyel szótár »

legat lengyelül

SvédLengyel
legat

legat(historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: pierwotnie wysłannik, później wysokiej rangi urzędnik lub dowódca legionu

legat(kościelny) reprezentant papieża

zapis(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) rozporządzenie w testamencie o przeznaczeniu komuś czegoś w spadku

ligga [låg, legat, pres. ligger] verb

leżećverb
zachowywać pozycję poziomą

leżećverb
znajdować się

podpieraćverb
dawać podparcie, aby coś nie przewróciło się, nie opadło

posiedzenie(rzeczownik odczasownikowy) od posiedzieć
verb

położonymverb

siadverb
polecenie skierowane do psa, aby usiadł

spoczynek(fizyka, fizyczny) stan, w którym ciało nie zmienia położenia
verb

spoczynekverb
stan bezczynności celem nabrania sił po pracy

spoczywaćverb
być czyimś obowiązkiem

tkwićverb
mieć początek w czymś, być istotą czego

wypoczynkowyverb
służący do wypoczynku

wypoczywaćverb
przywracać dobre samopoczucie, siły życiowe, odstępując od codziennych czynności, od pracy

znajdować sięverb

delegat [~en ~er] substantiv

delegatnoun
oficjalny wysłannik jakiejś zbiorowości reprezentujący jej interesy

poseł(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) członek Sejmu lub innego parlamentu;
noun

delegation [~en ~er] substantiv

delegacja(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (urzędowy) częściowe lub całkowite przeniesienie swoich kompetencje na inny organ
noun

delegacjanoun
grupa osób reprezentująca pewną społeczność

förlegad [förlegat ~e] adjektiv

przestarzałyadjective
taki, który wyszedł z użycia, ze zwyczaju

staroświeckiadjective
wywodzący się ze starych czasów, obecnie niemodny, niepopularny