kollo lengyelül

Svéd	Lengyel
kollo [~t ~n] substantiv	kolonienoun grupowy pobyt wypoczynkowy dzieci lub młodzieży, zorganizowany poza miejscem ich stałego zamieszkania;
kollodium [kollodiet] substantiv	kolodium(chemia, chemiczny) (technologia, technika, techniczny) roztwór nitrocelulozy w mieszaninie alkoholu i eteru, po rozlaniu szybko schnący oraz tworzący bezbarwną warstewkę, o wielu zastosowaniach, np. jako opatrunek, klej albo lakier noun
kollokation	kolokacja(językoznawstwo, językoznawczy) często spotykany związek wyrazów, którego znaczenie wynika ze znaczenia jego składników;
bokollon [~et; pl. ~] substantiv	bukiew(botanika, botaniczny) owoc/owoce buka; noun
ekollon [~et; pl. ~] substantiv	żołądź(anatomia, anatomiczny) zwieńczenie prącia; noun żołądź(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) owoc dębu; noun żołędziowynoun dotyczący żołędzi, owoców dębu

Korábban kerestél rá