Swedish | Polish |
---|---|
kollo [~t ~n] substantiv | kolonienoun |
kollodium [kollodiet] substantiv | kolodium(chemia, chemiczny) (technologia, technika, techniczny) roztwór nitrocelulozy w mieszaninie alkoholu i eteru, po rozlaniu szybko schnący oraz tworzący bezbarwną warstewkę, o wielu zastosowaniach, np. jako opatrunek, klej albo lakier |
kollokation | kolokacja(językoznawstwo, językoznawczy) często spotykany związek wyrazów, którego znaczenie wynika ze znaczenia jego składników; |
bokollon [~et; pl. ~] substantiv | bukiew(botanika, botaniczny) owoc/owoce buka; |
ekollon [~et; pl. ~] substantiv | żołądź(anatomia, anatomiczny) zwieńczenie prącia; żołądź(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) owoc dębu; żołędziowynoun |