klo lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| klokhet [~en ~er] substantiv | mądrośćnoun |
| klokt | mądrzeod: mądry |
| klon [~en ~er] substantiv | klon(biologia, biologiczny) zbiór komórek lub cały organizm wywodzący się z jednej komórki, identyczny pod względem genetycznym; |
| klor [~et el. ~en] substantiv | chlor(chemia, chemiczny) pierwiastek chemiczny o symbolu Cl i liczbie atomowej 17; |
| klorera [~de ~t] verb | chlorować(chemia, chemiczny) (technologia, technika, techniczny) traktować coś chlorem lub związkiem, który wydziela chlor |
| klorid [~en ~er] substantiv | chlorek(chemia, chemiczny) sól kwasu solnego; |
| kloroform [~en] substantiv | chloroform(chemia, chemiczny) chlorowa pochodna metanu, lotna, niepalna ciecz, wykorzystywana jako rozpuszczalnik, a dawniej także jako środek znieczulający; |
| klorofyll [~et el. ~en] substantiv | chlorofil(biochemia, biochemiczny) organiczny związek chemiczny obecny m.in. w roślinach i algach, nadający im zielony kolor; |
| kloroplast | chloroplast(biochemia, biochemiczny) organellum komórkowe występujące u roślin i glonów eukariotycznych; |
| klösa [klöste klöst] verb | drapaćverb |
| kloss | klocgruby pniak |
| kloster [klostret; pl. ~, best. pl. klostren] substantiv | klasztor(architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) budynek lub kompleks budynków będący siedzibą zakonnic lub zakonników określonej reguły monaster(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) klasztor we wschodnim chrześcijaństwie; monastyr(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (przestarzałe, przestarzały) klasztor we wschodnim chrześcijaństwie; |
| kloster- | klasztornyzwiązany z klasztorem, dotyczący klasztoru monastycznyzwiązany z monastycyzmem lub monasterem, dotyczący monastycyzmu lub monasteru zakonnyzwiązany z zakonem, odnoszący się do zakonu |
| klostermatsal | refektarz(architektura, architektoniczny) pomieszczenie klasztorne przeznaczone do spożywania posiłków; |
| klot | bula(sport, sportowy) kula do petanki; |
| klot [~et; pl. ~] | kula(geometria) abstrakcyjna bryła utworzona z wszystkich punktów, których odległość od pewnego ustalonego punktu jest niewiększa od pewnej ustalonej liczby; kulakażdy przedmiot o kształcie zbliżonym do kuli (1.1) |
| klotblixt [~en ~ar] substantiv | piorun kulistynoun |
| klotformad [-format ~e] adjektiv | sferycznyadjective sferycznyadjective |
| klöv [~en ~ar] substantiv | racicanoun |
| klyva [klöv, kluvit hellre än klyvt, kluven kluvet kluvna hellre än klyvd n. klyvt, pres. klyver] verb | łupaćverb rozszczepiaćverb |
| klöver [~n; pl. ~] substantiv | koniczyna(botanika, botaniczny) Trifolium L., rodzaj roślin z rodziny bobowatych; koniczynanoun trefl(termin karciany) kolor w kartach oznaczony czarną koniczynką; karta tego koloru |
| abbotskloster | opactwo(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) klasztor katolicki pod zarządem opata; |
| anticyklon [~en ~er] substantiv | antycyklon(meteorologia, meteorologiczny) wyż (atmosferyczny); wyż(meteorologia, meteorologiczny) obszar podwyższonego ciśnienia atmosfery; |
| bockhornsklöver [~n] substantiv | kozieradka(botanika, botaniczny) Trigonella, rodzaj aromatycznych roślin z rodziny bobowatych, używanych jako przyprawa i w celach leczniczych; kozieradka(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z nasion kozieradki pospolitej (Trigonella foenum-graecum) |
| cyklohexan | |
| cyklon [~en ~er] substantiv | cyklon(chemia, chemiczny) nazwa dwóch trujących środków chemicznych; (zobacz) cyklon A, (zobacz) cyklon B cyklon(meteorologia, meteorologiczny) wirujący układ atmosferyczny w ośrodku niskiego ciśnienia; |
| cyklop | cyklop(mitologia grecka) olbrzym z jednym okiem pośrodku czoła; |
| cyklotron [~en ~er] substantiv | cyklotron(fizyka, fizyczny) najprostsza forma akceleratora cyklicznego naładowanych cząstek elementarnych; |
