Svéd | Lengyel |
---|---|
klen [~t ~a] adjektiv | kruchy(przenośnie, przenośnia) nietrwały, delikatny, słaby mizernyadjective słabowityadjective słabyadjective wątłyadjective wątłyadjective wątłyadjective wątłyadjective |
klenod [~en ~er] substantiv | klejnot(jubilerstwo, jubilerski) drogocenny kamień lub wyrób jubilerski klejnot(przenośnie, przenośnia) cenna rzecz lub osoba |
klentrogen [-troget -trogna] adjektiv | sceptyczkaadjective |
klentrogenhet [~en] substantiv | niedowierzanie(rzeczownik odczasownikowy) od nie dowierzać niewiaranoun niewiaranoun |
klenäter | chrust(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) rodzaj kruchych, słodkich ciastek smażonych na głębokim tłuszczu; |
förklena [~de ~t] verb | umniejszaćverb |
förklenande | |
kakel [kaklet; pl. ~, best. pl. kaklen] substantiv | flizanoun kafelnoun kafeleknoun |
Mecklenburg | Meklemburgia(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w Niemczech, położona nad Bałtykiem, pomiędzy rzekami Łabą a Recknitz; |
Mecklenburg-Vorpommern | Meklemburgia-Pomorze Przednie(administracja) (geografia, geograficzny) kraj związkowy Niemiec, położony w ich północno-wschodniej części, obejmuje historyczną Meklemburgię i Pomorze Przednie; |
mirakel [miraklet; pl. ~ el. mirakler, best. pl. miraklen el. miraklerna] substantiv | cud(przenośnie, przenośnia) rzecz niezwykła, niespodziewana, mało prawdopodobna cud(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) niezwykły akt działania siły nadprzyrodzonej; |
orakel [oraklet; pl. ~ el. orakler, best. pl. oraklen el. oraklerna] substantiv | wyrocznia(historia, historyczny, historycznie) w starożytności: miejsce kultu, w którym, według ówczesnych wierzeń, bogowie za pośrednictwem kapłanów przepowiadali przyszłość i udzielali rad |
sekel [seklet; pl. sekler el. ~, best. pl. seklerna el. seklen] substantiv | centuria(historia, historyczny, historycznie) jednostka podziału ludności w starożytnym Rzymie centuria(wojskowość, wojskowy) (historia, historyczny, historycznie) najmniejsza jednostka taktyczna w armii starożytnego Rzymu, część legionu, pierwotnie tworzona z centurii (1.2); eon(geologia, geologiczny) największa jednostka czasu w dziejach Ziemi, dzieląca się na ery wieknoun |
släktklenod [~en ~er] substantiv | dziedzictwonoun |
spektakel [spektaklet; pl. ~, best. pl. spektaklen] substantiv | spektaklnoun widowiskonoun widowiskonoun |
tabernakel [tabernaklet; pl. ~ el. tabernakler, best. pl. tabernaklen el. tabernaklerna] substantiv | tabernakulum(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) szafka umieszczona na ołtarzu w kościele katolickim, przeznaczona do przechowywania hostii |
tackel [tacklet; pl. ~, best. pl. tacklen] substantiv | takielunek(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) system lin na żaglowcu oraz ruchomy osprzęt służący do ich obsługi |
äckel [äcklet; pl. ~, best. pl. äcklen] substantiv | niesmak(przenośnie, przenośnia) przykre wrażenie obrzydzenienoun odrazanoun |