Svéd-Lengyel szótár »

id lengyelül

SvédLengyel
id

cisbardzo trwałe, czerwonawe drewno z cisa (1.1), cenione w stolarstwie

id [~en, ~ar] substantiv

jaźnoun

id [~en, ~ar]

cis(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) rodzaj roślin z rodziny cisowatych;

ID-kort [~et; pl. ~] substantiv

dowód osobisty(administracja) dokument identyfikujący osobę oraz poświadczający jej obywatelstwo;
noun

Ida

Idaimię żeńskie;

idag

dzisiajw obecnym czasie, w bieżącym okresie

współcześniew obecnej epoce

idas [iddes, itts, pres. ids] verb

chcieć sięverb

mieć siłęverb

ide [~t ~n] substantiv

legowiskonoun

ideal

idealniew sposób bliski ideałowi

idealnytaki, który ma cechy ideału, doskonały, bezbłędny

ideałdoskonałość, najwyższy cel dążeń, pragnień

idealist [~en ~er] substantiv

idealista(filozofia, filozoficzny) zwolennik idealizmu
noun

idealista(przenośnie, przenośnia) lub (ironicznie) marzyciel
noun

idealistanoun
osoba kierująca się wiarą w ideały, postępująca zgodnie z zasadami

idealistka(filozofia, filozoficzny) zwolenniczka idealizmu
noun

idealistkanoun
kobieta kierująca się wiarą w ideały, postępująca zgodnie z zasadami

idealistisk [~t ~a] adjektiv

idealistyczny(filozofia, filozoficzny) związany z idealizmem
adjective

idealistycznyadjective
gorliwie służący wzniosłej idei

ideell [~t ~a] adjektiv

ideowyadjective
oddany określonej idei

myślowyadjective
związany z myślami, dotyczący myśli

idegran [~en ~ar] substantiv

cis(dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) rodzaj roślin z rodziny cisowatych;
noun

cisowynoun
będący częścią cisa

cisowynoun
składający się z cisa

cisowynoun
wykonany z drewna lub innej części cisa

idel adverb

jedynieadverb
…ograniczająca wypowiedziany sąd do wymienionych obiektów i stanów rzeczy

tylkoadverb
oznacza ograniczenie, wyróżnienie, wyodrębnienie

wyłącznieadverb
wyłączając wszystko inne, wszystkich innych

idelig [~t ~a] adjektiv

nieustannyadjective

ustawicznyadjective

ideligen adverb

ciągleadverb
cyklicznie, co i rusz

co i ruszadverb

identification

rozpoznawczydający sposobność rozpoznania

identifiera [~de ~t] verb

identyfikowaćverb
ustalać kim lub czym coś lub ktoś jest

identifiera sig

utożsamiaćstwierdzać tożsamość, identyczność; uznawać za przedstawiciela grupy, za tę samą osobę

identifierare

identyfikacyjnyzwiązany z identyfikacją, służący do identyfikacji

identifikation [~en ~er] substantiv

identyfikacja(książkowy) stwierdzenie czyjejś tożsamości, ustalenie jednakowości czegoś w porównaniu z czymś
noun

identyfikacja(psychologia, psychologiczny) (socjologia, socjologiczny) utożsamianie się osoby bądź grupy z wartościami i stylem innej osoby lub grupy
noun

identyfikacja(psychologia, psychologiczny) utożsamianie się z kimś, współodczuwanie; przeżywanie przez kogoś czegoś bezpośrednio jego niedotyczącego tak, jak ktoś inny, kogo to dotyczy naprawdę
noun

12