Svéd | Lengyel |
---|---|
gå [gick, gått, gången gånget gångna, pres. går, pres. konjunktiv åld. gånge, pret. konjunktiv åld. ginge, imper. gå] verb | chodzićverb chodzićverb chodzićverb chodzićverb chodzićverb iśćverb iśćverb odejśćverb zastosować sięverb |
gå bakåt | cofaćprzesuwać się do tyłu, wracać w poprzednie miejsce |
gå bet | |
gå bort | odchodzić(eufemistycznie) umierać odchodzićoddalać się od jakiegoś miejsca odchodzićzrywać związek z kimś, opuszczać kogoś umieraćkończyć swoje życie, przestawać żyć |
gå bärsärkagång | |
gå förbi | dać susaskoczyć mijaćprzechodzić, przejeżdżać obok kogoś, czegoś omijaćokrążyć coś, żeby do tego nie podejść, nie zbliżać się; przejść obok czegoś nie zatrzymując się |
gå hem | |
gå hungrig | głodowaćnie jeść zupełnie lub jeść zbyt mało |
gå hädan | umieraćkończyć swoje życie, przestawać żyć |
gå i baklås | |
gå i bräschen | |
gå i konkurs | bankrutowaćstawać się bankrutem, tracić cały majątek |
gå i kras | |
gå i stöpet | spalić na panewce(książkowy) nie udać się, zakończyć się klęską wziąć w łebnie udać się, nie dojść do skutku |
gå i sömnen | |
gå i uppfyllelse | spełniaćurzeczywistniać się |
gå igenom | ulegaćbyć poddawanym procesom |
gå ihop | jednoczyćłączyć się w jedno |
gå in | wbiegaćbiegnąc, wstępować w obręb czegoś wchodzićstawać się członkiem czegoś |