Svéd | Lengyel |
---|---|
finne [~n finnar] substantiv | Finnoun krosta(medycyna, medyczny) wykwit na skórze, zawierający ropę lub płyn surowiczy; pryszcznoun wągiernoun |
finna [fann, funnit, funnen funnet funna, pres. finner] verb | odnaleźćverb określaćverb znajdować(przestarzałe, przestarzały) oceniać coś; określać swoje uczucia, stosunek do czegoś znajdowaćverb znaleźćverb |
återfinna [-fann, -funnit, -funnen -funnet -funna, pres. -finner] verb | znajdowaćverb |
den som söker han finner | kto szuka, ten znajdziejeśli jest się wytrwałym w swoich postanowieniach, na pewno osiągnie się swój cel |
finnas [fanns, funnits, pres. finns hellre än finnes] verb | byćverb znajdowaćverb |
uppfinna [uppfann, uppfunnit, uppfunnen uppfunnet uppfunna, pres. uppfinner] verb | wynaleźćverb |