Svéd-Lengyel szótár »

falla lengyelül

SvédLengyel
falla [föll, fallit, fallen fallet fallna, pres. faller] verb

padaćverb
o terytorium: ulegać przed siłami nieprzyjaciela

padaćverb
zlatywać, lecieć w dół

polecverb
zginąć podczas walki, bitwy

przewracaćverb
upadać

runąćverb
gwałtownie upaść w wyniku działania siły ciężkości

spadaćverb
lecieć bezwładnie w dół

wypadaćverb
poruszać się pod wpływem grawitacji na zewnątrz czegoś

falla för något

łapaćdawać się zwieść (podstępem)

falla ihop

flop(informatyka, informatyczny) jednostka mocy obliczeniowej komputera, która oznacza jedną operację zmiennoprzecinkową na sekundę

falla ned

schodzićiść w dół

falla omkull

wywinąć orła(potocznie, potoczny) przewrócić się

falla sig

składać(potocznie, potoczny) w odniesieniu do jakichś okoliczności: mieć jakiś przebieg

fallande stjärna

spadająca gwiazda(finanse, finansowy) w giełdowej analizie technicznej: świeca z małym korpusem i długim górnym cieniem

spadająca gwiazda(przestarzałe, przestarzały) (poetycki, poetycko) meteor

anbefalla [-befallde -befallt] verb

powierzaćverb
zlecać komu sprawowanie określonej funkcji lub zrobienie czegoś

anfalla [-föll, -fallit, -fallen -fallet -fallna, pres. -faller] verb

atakowaćverb
o chorobach: dotyczyć pewnego organu, układu

atakowaćverb
występować w sposób agresywny przeciw komuś lub czemuś

befalla [befallde befallt] verb

dowództwoverb
stanowisko i władza dowódcy

kazaćverb

nakazywaćverb
wydawać nakaz, polecenie, rozkaz

rozkazywaćverb
wydawać kategoryczne polecenia

bifalla [-föll, -fallit, -fallen -fallet -fallna, pres. -faller] verb

podjąćverb

przyjąćverb

przyznawaćverb
przydzielać coś komuś, dawać

bönfalla [-föll, -fallit, pres. -faller] verb

apelować(książkowy) wzywać kogoś do czegoś, zwracać się z apelem
verb

förefalla [-föll, -fallit, pres. -faller] verb

skutkowaćverb
przynosić określony skutek, prowadzić do jakiegoś efektu

wydawaćverb
sprawiać jakieś wrażenie, przedstawiać się w jakiś sposób

wyglądaćverb
mieć dany wygląd

förefalla någon

wydawaćmieć jakieś wrażenie, sądzić coś

förfalla [förföll, förfallit, förfallen förfallet förfallna, pres. förfaller] verb

popadaćverb
znaleźć się w trudnym położeniu

rozpadaćverb
ulegać rozpadowi

starzeć sięverb
tracić aktualność

upadekverb
pogorszenie się stanu, pozycji, znaczenia

wygasaćverb
tracić ważność

hemfalla [-föll, -fallit, -fallen -fallet -fallna, pres. -faller] verb

podlegaćverb

popaśćverb

przypaśćverb

infallande

wtargnięciegwałtowne pojawienie się, wejście gdzieś

fallande adjektiv

wybitnyadjective
o dużym nasileniu, znaczny, wyraźny

sammanfalla [-föll, -fallit, pres. -faller] verb

zbiegaćverb
odbywać się w jednym czasie

12