försprång [~et; pl. ~] substantiv | forynoun dobrowolne ograniczenie własnej przewagi nad przeciwnikiem, np. by skłonić go do rywalizacji upośledzaćnoun doprowadzać do upośledzenia, naruszać sprawność funkcjonowania czegoś upośledzaćnoun stawiać w gorszej sytuacji, utrudniać lub uniemożliwiać działanie czegoś występnoun to, co wystaje, sterczy poza obręb czegoś |