słownik Szwedzko-Polski »

försprång w języku polskim

SzwedzkiPolski
försprång [~et; pl. ~] substantiv

forynoun
dobrowolne ograniczenie własnej przewagi nad przeciwnikiem, np. by skłonić go do rywalizacji

upośledzaćnoun
doprowadzać do upośledzenia, naruszać sprawność funkcjonowania czegoś

upośledzaćnoun
stawiać w gorszej sytuacji, utrudniać lub uniemożliwiać działanie czegoś

występnoun
to, co wystaje, sterczy poza obręb czegoś