Svéd | Lengyel |
---|---|
bebo [bebodde, bebott, bebodd n. bebott, pres. bebor] verb | angażowaćverb zalegaćverb |
byta [bytte el. prov. böt, bytt] verb | powlekaćverb przekładaćverb przesiadać sięverb przesiadać sięverb przesiadkaverb swap(finanse, finansowy) umowa między dwoma podmiotami na wymianę przyszłych przepływów pieniężnych; swapverb wymieniaćverb zamieniać(zobacz) wymieniać zamieniać(zobacz) zmieniać zastępowaćverb zmianowyverb |
cabotage [~t ] substantiv | kabotażnoun |
flatbottnad [-bottnat ~e] adjektiv | płaskodennyadjective |
havsbottenspridning | |
jabot | żabot(krawiectwo) (dawniej, dawny) falbana z cienkiego materiału przypinana do ubrania jako ozdobnik pod szyją; |
kryssningsrobot [~en ~ar] substantiv | pocisk manewrujący(wojskowość, wojskowy) bezpilotowa, sterowalna lub programowalna maszyna przemieszczająca się drogą powietrzną, a przeznaczona do przenoszenia ładunku wybuchowego; |
lobotomera [~de ~t] verb | lobotomizowaćverb |
lobotomi [~n ~er] substantiv | lobotomia(medycyna, medyczny) zabieg neurochirurgiczny, który polega na odcięciu połączeń pomiędzy korą przedczołową oraz innymi strukturami mózgowia; |
mansbot | główszczyzna(historia, historyczny, historycznie) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) suma pieniędzy należna rodzinie lub panu feudalnemu za głowę zabitego |
obebodd [obebott ~a] adjektiv | bezludnyadjective |
obotlig [~t ~a] adjektiv | nienaprawialnyadjective niepoprawnyadjective niereformowalnyadjective nieuleczalny(medycyna, medyczny) taki, który jest niemożliwy do wyleczenia nieuleczalny(przenośnie, przenośnia) (książkowy) taki, którego nie można zmienić lub przezwyciężyć |
Österbotten substantiv | Ostrobotnia(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) region historyczny w środkowej Finlandii |
paleobotanik [~en] substantiv | paleobotanika(botanika, botaniczny) nauka o roślinach kopalnych; |
råda bot | |
robot [~en ~ar] substantiv | robot(przenośnie, przenośnia) o człowieku: bezduszny, niewrażliwy, wykonujący swoją pracę automatycznie robot(technologia, technika, techniczny) maszyna, urządzenie zbudowane do wykonywania pewnych czynności według nakazanego programu; |
sabotage [~t ; pl. ~] substantiv | sabotażnoun |
sabotageprogram | szkodnik(informatyka, informatyczny) program, którego celem jest wyrządzanie szkód w systemie komputerowym; |
sabotera [~de ~t] verb | sabotowaćverb |
sabotör [~en ~er] substantiv | dywersantnoun sabotażystanoun |