ben lengyelül
| Svéd | Lengyel |
|---|---|
| benrangel [-ranglet; pl. ~, best. pl. -ranglen] substantiv | szkielet(anatomia, anatomiczny) ogół kości w danym organizmie; |
| bensen [~en el. ~et] substantiv | benzen(chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny z grupy arenów, najprostszy obojętny węglowodór aromatyczny; |
| bensin [~en] substantiv | benzynanoun |
| bensinmack [~en ~ar] substantiv | stacja benzynowanoun |
| bensinstation [~en ~er] substantiv | benzynówkanoun stacja benzynowanoun stacja paliwowanoun |
| benskörhet [~en] substantiv | osteoporoza(medycyna, medyczny) stan chorobowy charakteryzujący się postępującym ubytkiem masy kostnej, osłabieniem struktury kości i większą podatnością na ich złamania; |
| bensodiazepin | benzodiazepina(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) lek mający działanie uspokajające, nasenne i zapobiegające drgawkom; |
| bensofuran | benzofuran(chemia, chemiczny) organiczny związek chemiczny; bezbarwna, oleista ciecz używana do produkcji żywic kumaronowych; |
| abbé [~n ~er] substantiv | opat(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) przełożony opactwa |
| aladåb [~en ~er] substantiv | auszpik(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) galareta z żelatyny lub z wywaru z głów ryb lub nóżek wieprzowych lub cielęcych auszpik(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) potrawa z mięsa lub ryby w galarecie; (zobacz) też auszpik w Encyklopedii staropolskiej |
| arab [~en ~er] substantiv | Arab(etnografia, etnograficzny) osoba narodowości arabskiej; arab(hipologia, hipologiczny) (jeździectwo, jeździecki) koń czystej krwi arabskiej; |
| atombomb [~en ~er] substantiv | bomba atomowa(wojskowość, wojskowy) bomba czerpiąca swoją energię z reakcji rozszczepienia ciężkich jąder atomowych ((na przykład) uranu lub plutonu) na lżejsze pod wpływem bombardowania neutronami |
| bändelkorsnäbb [~en ~ar] substantiv | |
| baobab [~en ~er] substantiv | baobab(botanika, botaniczny) ogromne, długowieczne drzewo liściaste o bardzo grubym pniu rosnące w Afryce; |
| bob [bobben bobbar] substantiv | bobslejnoun bobsleje(sport, sportowy) zimowa dyscyplina sportowa polegająca na zjeżdżaniu bobslejami po sztucznym torze lodowym; |
| bomb [~en ~er] substantiv | bomba(wojskowość, wojskowy) ładunek wypełniony materiałem wybuchowym zrzucany z samolotu lub okrętu, zwykle z mechanicznym zapalnikiem; bomba lotnicza(wojskowość, wojskowy) pocisk zrzucany ze statku powietrznego przeznaczony do niszczenia celów położonych na powierzchni ziemi; |
| bröstben [~et; pl. ~] substantiv | mostek(anatomia, anatomiczny) środkowa kość przedniej ściany klatki piersiowej; |
| bröstbenskam | grzebień(anatomia, anatomiczny) wystający, zgrubiały fragment kości, miejsce przyczepu mięśni lub błon międzykostnych; |
| byxben [~et; pl. ~] substantiv | nogawka(krawiectwo) część spodni okrywająca nogę |
| citronverbena | werbena(botanika, botaniczny) roślina z rodzaju (1.1) |
| coulomb [~en; pl. ~] substantiv | kulomb(jednostka miary) (fizyka, fizyczny) (elektryczność) jednostka ładunku elektrycznego w układzie SI, oznaczana symbolem C; |
| det man inte har i huvudet får man ha i benen | kto nie ma w głowie, ten ma w nogachjeśli ktoś nie ma dobrej pamięci, musi często wracać po to, o czym zapomniał |
| Det man inte har i huvudet får man ha i benen. | |
| dimetylbensen | ksylen(chemia, chemiczny) węglowodór aromatyczny używany głównie jako rozpuszczalnik; |
| dra benen efter sig | wlecprzemieszczać się powoli |
| ebb [~en] substantiv | odpływ(hydrologia, hydrologiczny) niski stan wody w akwenie morskim wynikający ze zjawiska pływów |
| ebenholts [~en] substantiv | hebannoun hebanowynoun |
| ebenholtssvart [n. ~, ~a] adjektiv | hebanowyadjective |
| ebenholtsträ [~et] substantiv | hebannoun |
| ebenist [~en ~er] substantiv | ebenistanoun |
| elfenben [~et] substantiv | kość słoniowa(zoologia, zoologiczny) materiał pochodzący z zębów dużych ssaków: słonia, morsa, hipopotama, narwala; |
| Elfenbenskusten substantiv | Wybrzeże Kości Słoniowej(geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Afryce; |
| enbent [n. ~, ~a] adjektiv | jednonogiadjective |
