Svéd | Lengyel |
---|---|
behag [~et; pl. ~] substantiv | ozdobnik(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięki upiększające, dające urozmaicenie, ożywiające, uzupełniające melodię przysługanoun urok(książkowy) to, co wywiera przyjemne wrażenie zadowolenienoun |
behaga [~de ~t] verb | podobać sięverb raczyć sobieverb uszczęśliwiaćverb życzyć sobieverb |
behagfull [~t ~a] adjektiv | szlachetnie urodzonyadjective |
behaglig [~t ~a] adjektiv | pociągającyadjective ponętnyadjective przyjemnieadjective przyjemnyadjective ładnyadjective |
obehaglig [~t ~a] adjektiv | niemiłyadjective niemiłyadjective przykryadjective przykryadjective |