behag w języku polskim

Szwedzki	Polski
behag [~et; pl. ~] substantiv	ozdobnik(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięki upiększające, dające urozmaicenie, ożywiające, uzupełniające melodię noun przysługanoun grzeczność wyświadczona komuś urok(książkowy) to, co wywiera przyjemne wrażenie noun zadowolenienoun uczucie przyjemności wywołane spełnieniem się pragnień lub pomyślnym obrotem sprawy
behaga [~de ~t] verb	podobać sięverb odpowiadać czyjemuś gustowi, wyczuciu estetycznemu, robić na kimś dobre wrażenie; wydawać się komuś sympatycznym raczyć sobieverb uszczęśliwiaćverb czynić szczęśliwym życzyć sobieverb
behagfull [~t ~a] adjektiv	szlachetnie urodzonyadjective o szlacheckim pochodzeniu, ze szlacheckiej rodziny
behaglig [~t ~a] adjektiv	pociągającyadjective ponętnyadjective przyjemnieadjective w sposób przyjemny, z poczuciem przyjemności przyjemnyadjective sprawiający przyjemność, dodatnie wrażenie ładnyadjective odznaczający się urodą
obehaglig [~t ~a] adjektiv	niemiłyadjective niesympatyczny, wredny, zachowujący się wobec innych w odpychający sposób niemiłyadjective wywołujący nieprzyjemne uczucie przykryadjective wywołujący nieprzyjemne doznania zmysłowe przykryadjective wywołujący nieprzyjemne uczucia

Historia wyszukiwania